Νεκρά Θάλασσα
1. Σόδομα και Γόμορα
Θα μπορούσε η βιβλική ιστορία που αφηγείται την καταστροφή στα Σόδομα και Γόμορρα να βασίζεται σε μια φυσική αποκάλυψη που συνέβη γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα στη Μέση Ανατολή; Το βιβλίο της Γένεσης περιέχει μερικές από τις πιο δραματικές ιστορίες που ποτέ ειπώθηκαν. Μία από αυτές διηγείται εδώ και χιλιάδες χρόνια την ιστορία για τα Σόδομα και Γόμορρα.
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, οι κάτοικοι των Σοδόμων ήταν πολύ κακοί και αμαρτωλοί για τον Κύριο και για τον λόγο αυτό Εκείνος αποφάσισε να τους καταστρέψει. Ωστόσο ο Θεός επέτρεψε, σε έναν καλό άνθρωπο που ζούσε εκεί, να εγκαταλείψει την πόλη με την οικογένειά του, πριν Αυτός δείξει όλη την οργή του. Έτσι και έγινε όταν ο καλός άνθρωπος και η γυναίκα του Λωτ υπάκουσαν την προειδοποίηση του Θεού,έφυγαν χωρίς να κοιτάνε πίσω προς τα Σόδομα ,ενώ μετά από λίγο η πόλη μετατράπηκε σε στήλη άλατος. Για τους κακούς ανθρώπους των Σοδόμων, μόλις ο Κύριος έδειξε τη δυσαρέσκειά του, «έβρεξε κάτω φωτιά και θειάφι ... Κατέστρεψε όλους εκείνους που ζούσαν εκεί και τα πάντα διογκώθηκαν στο έδαφος ».
Όμως δεν υπάρχει καμία συμφωνία μεταξύ των αρχαιολόγων, των επιστημόνων και των βιβλικών μελετητών ότι τα Σόδομα και τα Γόμορρα πράγματι υπήρξαν . Η ιστορία είναι σίγουρα εντυπωσιακή - αλλά μήπως αυτό το γεγονός περιέχει κάποια φαντασία; Δεν υπάρχει καμία συμφωνία μεταξύ των αρχαιολόγων, των επιστημόνων και των μελετητών της Βίβλου ότι τα Σόδομα, και η αδελφική της πόλη τα Γόμορρα, υπήρξαν - πόσο μάλλον ότι ήρθε ξαφνικά και το τέλος της Αποκάλυψης.
Ωστόσο, ένας άνθρωπος έχει την πεποίθηση ότι τα Σόδομα και Γόμορρα όχι μόνο υπήρξαν, αλλά ότι καταστράφηκαν από μια τρομερή φυσική καταστροφή που ταιριάζει στην περιγραφή του βιβλίου της Γένεσης. Ο Graham Harris είναι ένας συνταξιούχος γεωλόγος με πάθος για την επίλυση των αρχαίων αινιγμάτων - και οι ενδείξεις του για αυτό το συμβάν, λέει, βρίσκονται στην ίδια την Αγία Γραφή. Οι τόποι της Αγίας Γραφής που περιγράφονται σαν Σόδομα και Γόμορα βρίσκονται στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας, ανάμεσα σε αυτό που είναι τώρα το Ισραήλ και την Ιορδανία στη Μέση Ανατολή. Ο Harris έχει περάσει μια δεκαετία εργαζόμενος στην περιοχή. Πείστηκε ότι οι συνθήκες της περιοχής ήταν ιδανικές και έδωσαν ένα πολύ δυνατό σεισμό που προκάλεσε μια τεράστια κατολίσθηση. Έτσι υποστηρίζει έγινε η καταστροφή, η οποία αργότερα θα περάσει στις παραδόσεις των λαών της περιοχής.
Θα μπορούσε να αποδείξει η επιστήμη το σενάριο του Harris με το οποίο υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί; Η Καθηγήτρια Lynne Frostick, γεωλόγος από το Πανεπιστήμιο του Hull της Αγγλίας, και ο Jonathan Tubb από το Βρετανικό Μουσείο, αποφάσισαν να ερευνήσουν ακριβώς αυτή την εκδοχή. Ταξίδεψαν έως τη Μέση Ανατολή και συνέχισαν την έρευνα τους. Τα πορίσματά αυτής της έρευνας τα επεξεργάστηκε ο Δρ Gopal Madabhushi, στα εργαστήρια του Πανεπιστήμιου του Κέιμπριτζ πίσω στην Αγγλία. Οι ερευνητές προσπάθησαν να οικοδομήσουν μια ακριβή κλίμακα που περιείχε τόσο τα μοντέλα των κτιρίων της περιοχής όσο και το έδαφος στο οποίο κτίστηκαν τα Σόδομα. Ο Δρ Madabhushi υπέβαλλε στη συνέχεια το μοντέλο σε μια προσομοίωση σεισμού - και τα στοιχεία που πήρε του παρείχαν την απόλυτη απόδειξη για το κατά πόσον ολόκληρες πόλεις θα μπορούσαν να είχαν καταστραφεί από ένα τέτοιο σεισμικό γεγονός.
Ο Jonathan Tubb εστίασε την εργασία του στο κατά πόσο τα Σόδομα και τα Γόμορρα όντως υπήρξαν. Όλη η περιοχή γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα είναι τώρα κατάξηρη και άγονη, και η εικόνα της ακμάζουσας πόλης είναι άτοπη. Αλλά υπήρξε ένα αξισημείωτο σημείο στην ιστορία της περιοχής, όταν το κλίμα ήταν πιο βροχερό και αυτό σήμαινε ότι το σύνολο της περιοχής θα μπορούσε κάλλιστα να ευημερεί εκείνη την περίοδο - στις αρχές της Εποχής του Χαλκού, μεταξύ 1800 π.Χ. και 2300 π.Χ..
Ο Tubb ανέσκαψε μια τοποθεσία που ονομάζεται στο es-Sa'idiyeh, βόρεια της Νεκράς Θάλασσας. Βρήκε αποδεικτικά στοιχεία από την ύπαρξη ενός ελαιοτριβείου, που δείχνει πόσο είχε εξελιχτεί η ζωή, ακόμη και σε αυτούς τους αρχαίους χρόνους. Ο Tubb πιστεύει ότι η Πρώιμη εποχή του Χαλκού ήταν η μόνη φορά που οι πόλεις που ταιριάζουν στην περιγραφή της Αγίας Γραφής για τα Σόδομα και Γόμορρα και για τον λόγο αυτό μπορεί να υπήρξαν. Έγιναν μεγάλοι σεισμοί στις αρχές της Εποχής του Χαλκού; Σύμφωνα με την αμερικανό ανθρωπολόγο καθηγητή Mike Finnegan, η απάντηση είναι ναι. Έχει εξετάσει ότι οι σκελετοί τριών ανδρών που ανακαλύφθηκαν στις αρχές της δεκαετίας της Εποχής του Χαλκού στην Numeira κοντά στη Νεκρά Θάλασσα. Από τον τρόπο που τα οστά τους ήταν σπασμένα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχαν συνθλιβεί μέχρι θανάτου - πιθανώς λόγω ενός σεισμού όταν έπεσε έναν πύργος από πέτρα πάνω τους. Η χρονολόγηση του διοξειδίου του άνθρακα θέτει την ημερομηνία των δοκαριών του πύργου στο 2350 π.Χ. - αρχές της δεκαετίας του Χαλκού.
Για να προσδιοριστεί το μέγεθος κάθε σεισμού που μπορεί να έχει συμβεί στην περιοχή, ο καθηγητής Lynne Frostick συνεργάστηκε με την γεωλόγο Shmuel Μάρκο. Ο Tubb πιστεύει ότι η πρώιμη εποχή του Χαλκού ήταν η εποχή που συνέβη το φοβερό γεγονός .Η Μάρκο έδειξε ένα βράχο που περιέχει στρώματα κιμωλίας και πέτρας. Στον τόπο, υπήρχε ένα τεράστιο ρήγμα που προκλήθηκε από ένα αρχαίο σεισμό. Με τη μέτρηση της Μάρκο υπολογίστηκε πόσο μακριά το στρώμα αυτό γλίστρησε. Η μετακίνηση ήταν ένα μέτρο και 75 εκατοστά - πράγμα που σημαίνει ότι ο σεισμός πρέπει να ήταν τουλάχιστον 6, στην κλίμακα Ρίχτερ.
Ένας σεισμός ήταν αρκετός, να καταστρέψει τα κτήρια της εποχής του Χαλκού - αλλά θα μπορούσε να αφήσει ερείπια. Ωστόσο η ιδέα του Harris μπορεί να ευσταθεί αφού ο σεισμός θα έπρεπε να έχει προκαλέσει μια τεράστια κατολίσθηση. Αυτό είναι εφικτό όταν υπάρχει χαλαρό έδαφος που περιέχει πολύ νερό. Χτυπημένο από σεισμό, το νερό μπορεί να φτάσει στην επιφάνεια, και το έδαφος μπορεί να ρευστοποιηθεί - ένα φαινόμενο που ονομάζεται ρευστοποίηση. Σε μια πλαγιά, αυτό μπορεί να δώσει μια κατολίσθηση. Ο καθηγητής Frostick πιστεύει ότι το έδαφος γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα ήταν κατάλληλο για το φαινόμενο της ρευστοποίησης. Ωστόσο, οι πόλεις έπρεπε να περιείχαν πολύ νερό, ώστε να υποστηριχτεί η θέση του Harris. Οι πόλεις τότε πρέπει να βρίσκονταν στην ακτή της Νεκράς Θάλασσας.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η απάντηση βρίσκεται στην παλαιογεωγραφία της περιοχής και πιστεύουν ότι πράγματι έτσι έγιναν τα πράγματα. Μετά την ίδρυση τους πιστεύουν ότι τα Σόδομα και Γόμορρα κατά την εποχή του Χαλκού μπορούσαν να είναι χτισμένες στην άκρη της Νεκράς Θάλασσας, και ότι ένας ισχυρός σεισμός μπορεί να έχει ρευστοποίησε το έδαφος. Ο σεισμός μεγέθους 6R έδωσε το φαινόμενο της ρευστοπίησης που ήταν αρκετά ισχυρό για να παρασύρει ολόκληρες πόλεις; Ο Δρ Gopal Madabhushi με την ομάδα του χρησιμοποιώντας μοντέλα προσομοίωσης είδαν ότι ήταν δυνατόν οι συνθήκες στη Νεκρά Θάλασσα στις αρχές της Εποχής του Χαλκού να κατέστρεψαν τις αρχαίες πόλεις. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν τα κτίρια μετά το σεισμό αυτού του μεγέθους. Τα αποτελέσματα που πήραν από τα μοντέλα ήταν αξιοσημείωτα. Το πείραμα έδειξε ένα σκηνικό απόλυτης καταστροφής - το έδαφος πρέπει να είχε μετατραπεί σε κινούμενη άμμο, και τα σπίτια σύρθηκαν, μέχρι να φτάσουν στο κατώτατο σημείο της Νεκράς Θάλασσας. Το πείραμα του Cambridge δικαίωσε το σενάριο του Harris. Τα Σόδομα και Γόμορρα θα μπορούσαν να ήταν πόλεις χτισμένες στην άκρη της Νεκράς Θάλασσας, και θα μπορούσαν να είχαν καταστραφεί από σεισμό και κατολίσθηση. Όταν είδε τα αποτελέσματα, ο Harris ήταν ενθουσιασμένος.Ελπίζει τώρα οι γεωλόγοι και αρχαιολόγοι, θα εμπνευστούν από αυτό το σενάριο για να ξεκινήσουν μια υποβρύχια έρευνα για τα ερείπια αυτών των πόλεων.
2. Κατακλυσμός του Νώε
Με τον όρο κατακλυσμός του Νώε αναφερόμαστε σε μυθική πλημμύρα, όπως αυτή περιγράφεται στο βιβλίο της Γένεσης (κεφ. 6-9) της Αγίας Γραφής, καθώς επίσης και στο Κοράνι. Η βιβλική αφήγηση περιγράφει πώς ο Γιαχβέ προειδοποίησε τον Νώε για έναν επερχόμενο κατακλυσμό και τον καθοδήγησε να κατασκευάσει μια κιβωτό για να σωθεί αυτός και τα ζώα που πήρε μαζί του σε αυτή. Η αφήγηση αναφέρει ότι ο κατακλυσμός αυτός, έγινε ως τιμωρία παγκόσμιου αφανισμού ανθρώπων και ζώων, εξ' αιτίας της ηθικής κατάπτωσης του αρχαίου βιβλικού κόσμου[1], όπου ο Νώε διασώθηκε, ως άνθρωπος δίκαιος σε σύγκριση με τους σύγχρονούς του[2].Παρόμοιοι κατακλυσμικοί μύθοι συναντώνται σε αρκετούς πολιτισμούς και θρησκευτικές παραδόσεις, με χαρακτηριστικές εκδοχές αυτές του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα στην ελληνική μυθολογία ή του κατακλυσμού που περιγράφεται στο έπος του Γκιλγκαμές κ.ά.
3. Οι πρώτες ατομικές βόμβες ( 6 και 9 Αυγούστου 1945 )
Στις 08.15 σήμερα το πρωί, ώρα Ιαπωνίας, οι καμπάνες σε ολόκληρη τη χώρα άρχισαν να χτυπούν όπως κάνουν κάθε χρόνο από τη μέρα που η ατομική βόμβα των Αμερικανών έσπειρε τον όλεθρο στην πόλη της Χιροσίμα, όπου 70.000 εξαϋλώθηκαν άμεσα από την έκρηξη ενώ δεκάδες χιλιάδες άλλοι σκοτώθηκαν από τις πυρκαγιές που προκάλεσε αλλά και τη ραδιενέργεια. Σύμφωνα με τους επίσημους απολογισμούς που έχουν γίνει από τις ιαπωνικές αρχές, ο αριθμός συνολικά των νεκρών από τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα έχει φτάσει τα 269.446 άτομα. τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου, οι ΗΠΑ έριξαν και δεύτερη ατομική βόμβα, στην πόλη Ναγκασάκι.
Στην τελετή παραβρέθηκε και ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν, που ήταν ο πρώτος γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών που λαμβάνει μέρος σε παρόμοια τελετή. «Μία επίσκεψη στη Χιροσίμα είναι ισχυρή υπενθύμιση της καταστροφικότητας των πυρηνικών όπλων που σημειώνει τη σημασία της συνεργασίας για την αναζήτηση της ειρήνης και της ασφάλειας σε έναν κόσμο δίχως αυτά» έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του Μουσείου Ειρήνης στη Χιροσίμα ο Αμερικανός πρέσβης Τζον Ρους στην Ιαπωνία. Πάντως, ο Λευκός ανακοίνωσε ότι ο πρόεδρος Ομπάμα προτίθεται να επισκεφθεί την Χιροσίμα και να αποτίσει φόρο τιμής στους χιλιάδες νεκρούς το φθινόπωρο.
«Θεέ μου, τι κάναμε;»
Η Γερμανία είχε δηλώσει παράδοση στους Συμμάχους ήδη από τις 8 Μαΐου του 1945 και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν αναπόφευκτο. Η Ιαπωνία ζητούσε από τον Ιούλιο τη σύναψη ειρήνης με τους Συμμάχους, αλλά υπό όρους. Η Βρετανία και οι ΗΠΑ ωστόσο επέμειναν στην παράδοση της χώρας άνευ όρων, με αποτέλεσμα η Ιαπωνία να αποσύρει την πρόταση ειρήνης. Την ίδια εποχή πραγματοποιείται επιτυχώς στην έρημο Αλαμογκόρντο η δοκιμή της πρώτης πυρηνικής βόμβας.
Στις 6 Αυγούστου το βομβαρδιστικό Β-29, Enola Gay, στις 08.15 το πρωί, ρίχνει την πρώτη ατομική βόμβα ουρανίου, την οποία οι Αμερικάνοι βάφτισαν «Little Boy» στη Χιροσίμα των 300.000 κατοίκων. «Ένα εκτυφλωτικό φως γέμισε το αεροσκάφος. Γυρίσαμε και κοιτάξαμε τη Χιροσίμα. Η πόλη ήταν σκεπασμένη από ένα τρομερό σύννεφο... που ανέβαινε σαν μανιτάρι. Κανείς δεν μιλούσε. Αίφνης, όλοι άρχισαν να φωνάζουν. Κοιτάξτε, κοιτάξτε, κοιτάξτε!». Ο συγκυβερνήτης του Enola Gay Λιούις έγραψε στο ημερολόγιό του: «Θεέ μου! Τι κάναμε;».
Η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, όπως και αυτής στο Ναγκασάκι τρεις μέρες αργότερα, έγιναν με προσωπική απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Ο Τρούμαν υποστήριξε ότι έριξε τις βόμβες επειδή μια εισβολή στην Ιαπωνία θα κόστιζε χιλιάδες ζωές Αμερικανών. Έκτοτε όμως η επιχειρηματολογία αυτή έχει αμφισβητηθεί έντονα και επικρατεί ευρέως η άποψη ότι οι ΗΠΑ έκαναν μια επίδειξη δύναμης στον υπόλοιπο κόσμο – και ιδιαίτερα προς τη Σοβιετική Ένωση – αφού η Ιαπωνία δεν ήταν πλέον σε θέση να διατηρήσει τον πόλεμο, με 64 πόλεις τις κατεστραμμένες από συμβατικούς βομβαρδισμούς. Οι πολίτες της χώρας υπέφεραν από την πείνα ενώ η παραγωγή της χώρας βρισκόταν κυριολεκτικά στο μηδέν. Η Ιαπωνία είχε ήδη χάσει και απλά προσπαθούσε να επιτύχει την καλύτερη δυνατή συμφωνία με τους Συμμάχους. Ωστόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες επέλεξαν τη ρίψη των πυρηνικών βομβών, διαπράττοντας ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας.
4. Οι Δίδυμοι Πύργοι 11-09-2001
Αναπόφευκτη φαίνεται πως ήταν τελικά, η κατάρρευση των δύο πύργων του World Trade Center, από τη στιγμή την οποία, οι τρομακτικές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν στα δύο κτίρια, που έφτασαν και τους 800 βαθμούς Κελσίου, έλιωσαν τις ατσάλινες ενισχύσεις των δαπέδων.
Το γεγονός είναι πως τα κτίρια παρέμειναν όρθια τουλάχιστον μία ώρα μετά τα χτυπήματα, κάτι που αποδεικνύει την εξαιρετική αντοχή τους, χάρη στην κατασκευή από ατσάλι και μπετόν.
Το World Trade Center, κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Minoru Yamasaki το 1966 και εγκαινιάστηκε το 1973. Το ύψος του Πύργου 1 έφτανε τα 417 και του Πύργου 2, τα 415 μέτρα.
Από τα θεμέλια των δύο πύργων, είχαν υψωθεί κολώνες περικλείοντας την περίμετρο με την κεντρική, να διατρέχει όλους τους ορόφους.
Οι όροφοι υποστηρίζονταν από ατσαλένιες δοκούς που διαπερνούσαν στρώματα από μπετόν.
Φαίνεται πως ο στόχος των τρομοκρατών ήταν να «γκρεμίσουν» τους δύο πύργους καθώς τα αεροσκάφη προήλθαν από αντίθετη κατεύθυνση, ώστε να προκαλέσουν το μεγαλύτερο δυνατό χτύπημα και την ισοπέδωση των κτιρίων πάνω σε άλλα.
Κατά την πρόσκρουση των αεροπλάνων, αρκετές περιμετρικές κολώνες σε πολλαπλούς ορόφους καταστράφηκαν, αποδυναμώνοντας τα σημεία στήριξης. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να γκρεμίσουν τους δύο πύργους προς τη φορά που επιθυμούσαν.
Η πυρκαγιά που ξέσπασε στα τελευταία πατώματα, μαζί με την τρομακτική έκρηξη των 24,000 γαλονιών κηροζίνης στα ντεπόζιτα των αεροπλάνων, επηρέασαν σε σημαντικό βαθμό τη συμπεριφορά των υλικών.
Η μεγάλη σε χρονική διάρκεια έκθεση των ατσαλένιων δοκών σε υπερβολικές θερμοκρασίες, είχε ως αποτέλεσμα και τη σταδιακή κατάρρευση τους.
Τα περισσότερα μοντέρνα κτίρια, έχουν κατασκευαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες αλλά για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Σε συνδυασμό με τα πυροσβεστικά μέσα, που διαθέτουν τα κτίρια αυτά, είναι συνήθως εφικτή, η έγκαιρη απομάκρυνση των ενοίκων.
Το χτύπημα όμως που σημειώθηκε στο WTC, δημιούργησε ακραίες συνθήκες στις οποίες δεν ήταν δυνατό, να λειτουργήσουν τα συστήματα πυρόσβεσης.
Η θεωρία του ντόμινο, επέδρασε στον έναν από τους δίδυμους πύργους, καθώς ένας μόνο όροφος κατά τη στιγμή της υποχώρησης του, θα ήταν αρκετός για να συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους, προκαλώντας συνολικό βάρος από συντρίμμια 1.000.000 τόνων.
«Μονάχα ο κεντρικός πυρήνας, σε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα, θα μπορούσε να αντέξει τέτοιο χτύπημα», ανέφερε ο Ρόμπερτ Βέκιο, πολιτικός μηχανικός, για το φονικό χτύπημα στο World Trade Center.
Kάθε πύργος περιελάμβανε 100,000 τόνους ατσάλι. Ο νότιος πύργος που χτυπήθηκε στον 60ο όροφο, έπεσε όπως θα έπεφτε και ένα δένδρο κάτι το οποίο ήταν και αναμενόμενο όπως εκτιμούν οι ειδικοί.
Ο βόρειος πύργος ο οποίος χτυπήθηκε στον 90ο όροφο, άντεξε μέχρι το σημείο στο οποίο, υποχώρησαν τα πατώματα, συμπαρασύροντας, το ένα το άλλο.
Υπολογίζεται πως όσοι εργάζονταν κάτω από το 89ο πάτωμα στον βόρειο πύργο και κάτω από το 60ο στον νότιο θα μπορούσαν να επιζήσουν στην περίπτωση που θα διέφευγαν γρήγορα από τις θέσεις τους.
Αν και οι δίδυμοι πύργοι πήραν κατά την κατάρρευση τους χιλιάδες -όπως φαίνεται- ζωές, έσωσαν και χιλιάδες άλλες, καθώς άντεξαν και δεν έπεσαν κάθετα, στην οποία περίπτωση θα δημιουργούσαν μια διάμετρο χάους σχεδόν ενός χιλιομέτρου.
5. Φονικός σεισμός 11-03-2011 ΤΟΚΥΟ
Εφιάλτης!!!!!!!!!!
Πρώτη καταχώρηση: Παρασκευή, 11 Μαρτίου 2011, 08:17
Eικόνες αποκάλυψης στην Ιαπωνία, μετά το φονικό σεισμό και το τσουνάμι που έπληξε στις 08:00 το πρωί ώρα Ελλάδας το νησί Honshu της Ιαπωνίας και θεωρείται ως ένας από τους μεγαλύτερους που έχουν σημειωθεί στον πλανήτη.
Της ισχυρής σεισμικής δόνησης ακολούθησε τσουνάμι που το ύψος έφτασε ακόμη και τα 12 μέτρα, ενώ πολλοί μετασεισμοί ταρακούνησαν τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.Σύμφωνα με τους μέχρι στιγμής υπολογισμούς ο προσωρινός αριθμός των νεκρών και των τραυματιών ανέρχεται στους 1400, επιβεβαιώνοντας σε έναν βαθμό τις ανησυχίες του εκπροσώπου του Ιάπωνα πρωθυπουργού Ναότο Καν, Γιουκίο Εντάνο για τουλάχιστον 1.000 νεκρούς. Ο συγκεκριμένος προσωρινός αριθμός αναμένεται να μεγαλώσει ώρα με την ώρα με τα ξένα ΜΜΕ να υπολογίζουν τους αγνοούμενους σε 88.000 σε όλη τη χώρα.
Τουλάχιστον 613 άνθρωποι χάθηκαν σε διάφορες περιοχές του βορειοανατολικού τμήματος της χώρας, ενώ 784 άτομα εξακολουθούν να αγνοούνται με τους τραυματίες να ανέρχονται στους 1.128, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της Αστυνομίας που δόθηκαν στη δημοσιότητα στις 04:30 ώρα Ελλάδος.
Παράλληλα, το ιαπωνικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι μέχρι στιγμής πάνω από 1.800 σπίτια καταστράφηκαν στην περιοχή της επαρχίας Φουκουσίμα.
Το Jiji μετέδωσε ότι εντοπίστηκαν 200 έως 300 πτώματα σε ακτή της Sendai και ότι αγνοείται η τύχη 48 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων 23 μαθητές, μετά το πέρασμα του παλιρροϊκού κύματος που προκάλεσε ο ισχυρός σεισμός στο λιμάνι Ofunato, στη Βορειοανατολική Ιαπωνία.
Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω περιστατικά ;
Κι'όμως η συνεχιζόμενη ματαιοδοξία του ανθρώπινου είδους για την κατάκτηση του κάθετί που είναι γύρω του , η συνεχιζόμενη βάναυση κατάχρηση των φυσικών ενεργειακών πόρων ( πετρέλαιο ) , η εμμονή στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας ως ασπίδα απειλής & υπεροπλίας μεταξύ ομοειδών όντων ( και όχι τόσο για πολιτιστικές και κοινωνικές χρήσεις ) , η αλόγιστη μόλυνση του θαλασσίου τμήματος της γήινης επιφανείας μας οδηγούν μαθηματικά σε ένα δρόμο που μέσα στα χιλιάδες χρόνια που πέρασαν μας έχουν οδηγήσει σε ένα μόνο δρόμο : την καταστροφή .
Γιατί όσο και αν αναπτυχθεί το ανθρώπινο είδος και όσο και αν εξελιχθεί επιστημονικά δεν πρέπει να ξεχνάει κάτι , ότι είναι ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ σε αυτό το μέρος που ονομάζουμε ΓΗ .
Όσο γρηγορότερα το καταλάβουμε , τόσο λιγότερα θύματα θα θρηνούμε .
Ένας φόρος τιμής στα θύματα της ανθρώπινης παράνοιας και απληστίας .
