Γιώργος Καστρινάκης
Ο Γιώργος Καστρινάκης ήταν ένας από τους καλύτερους Ελληνοαμερικανούς μπασκετμπολίστες που αγωνίστηκαν στην χώρα μας. Η αλτικότητα του και η μοναδική ικανότητα που είχε στα ριμπάουντ τον ανέδειξαν σε ένα αναντικατάστατο στέλεχος για τον Ολυμπιακό και την εθνική ομάδα.Με τα κατορθώματα του γοήτευσε για μια δεκαετία τους φιλάθλους και άφησε την δική του «σφραγίδα» στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ. Ο Γιώργος Καστρινάκης είχε ύψος 2.04μ. και έπαιζε με το αριστερό χέρι. Ο «Τζωρτζ», όπως τον αποκαλούσαν οι συμπαίκτες του, ήταν η κολόνα πάνω στην οποία δημιουργήθηκε η σπουδαία ομάδα του Ολυμπιακού την δεκαετία του '70. Με τους ερυθρόλευκους ο Γιώργος Καστρινάκης κέρδισε δύο πρωταθλήματα, το 1976 με προπονητή τον Φαίδωνα Ματθαίου και το 1978 με κόουτς τον Κώστα Μουρούζη. Μάλιστα η «αλεπού» των πάγκων με μεγάλη δόση νοσταλγίας θυμάται την συνεργασία του με τον Γιώργο Καστρινάκη και επισημαίνει "ο Γιώργος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Κατ' αρχήν ήταν επαγγελματίας με όλη την 
σημασία της λέξεως σε μια εποχή όπου το μπάσκετ στην πατρίδα μας ήταν σε «εμβρυϊκή» ηλικία. Ποτέ δεν έχανε προπόνηση, ενώ όταν τελειώναμε έκανε μόνος του βάρη για να διατηρήσει τον μυϊκό όγκο που διέθετε. Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν πολύ καλός ριμπάουντερ και μπλοκέρ. Όμως είχε θέληση και διάθεση και για αυτούς τους λόγους εξελίχθηκε σε πολύ καλό επιθετικό παίκτη. Δημιούργησε ένα αποτελεσματικό δίδυμο με τον Πόλ Διάκουλα και έτσι ο Ολυμπιακός απέκτησε πολυφωνία στην επίθεση και δεν στηριζόταν μόνο στους περιφερειακούς του. Νομίζω πώς τέτοιο αθλητή πολύ δύσκολα θα ξαναβγάλει το Ελληνικό μπάσκετ, γιατί ήταν πλήρης τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά». Επαινετικά σχόλια για το ταλέντο και την ικανότητα του Γιώργου Καστρινάκη κάνει και ο Ντέιβιντ Στεργάκος. Οι «μονομαχίες» τους στα παιχνίδια ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό έχουν μείνει στην ιστορία του μπάσκετ και όσοι τις παρακολούθησαν δικαίως θεωρούν τυχερούς τους εαυτούς τους. Αναφερόμενος λοιπόν στον μεγάλο του αντίπαλο ο Ντέιβιντ Στεργάκος τονίζει «ο Γιώργος ήταν ο δυσκολότερος παίκτης που αντιμετώπισα. Ήταν ιδιαίτερα αλτικός και γινόταν ακόμα πιο αλτικός αν τον άφηνες να πατήσει πριν το άλμα του. Θυμάμαι ακόμα το εκπληκτικό κάρφωμα που είχε κάνει στον «τάφο του Ινδού», όταν με φόλοου μας πρόλαβε όλους και πέτυχε ένα εντυπωσιακό καλάθι. Ήταν πλήρης μπασκετμπολίστας και είχε ουσιαστική προσφορά και στην άμυνα και στην επίθεση. Επίσης ήταν πολύ καθαρός και ποτέ δεν χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα. Και σαν χαρακτήρας όμως έξ
ω από το γήπεδο, ο Γιώργος είχε άψογη συμπεριφορά και είχε κατασταλαγμένες απόψεις όχι μόνο για τα προβλήματα του αθλήματος, αλλά και για κοινωνικά θέματα. Κάναμε συχνά παρέα, γιατί υπήρχε ανάμεσα μας εκτίμηση και αλληλοσεβασμός». Ο Γιώργος Καστρινάκης εκτός από τα δύο πρωταθλήματα, κέρδισε και τέσσερα κύπελλα Ελλάδος με τον Ολυμπιακό, το 1976, το 1977, το 1978 και το 1980. Στην εθνική ομάδα αγωνίστηκε 157 φορές, από το 1973 έως το 1982 και πέτυχε 1. 614 πόντους έχοντας μέσο όρο 10.30. Αυτόπτες μάρτυρες αποκαλύπτουν πώς στο βοηθητικό γήπεδο μπάσκετ που υπήρχε κάτω από τις κερκίδες του σταδίου Καραϊσκάκη, ο Γιώργος Καστρινάκης με ένα βήμα έκανε άλματα μεγαλύτερα από ένα μέτρο και σαράντα εκατοστά. Μάλιστα είχαν τόση δύναμη τα βήματα του, που σε παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Δημόκριτο, ξεκόλλησε ένα κομμάτι από το πλαστικό δάπεδο του Παπαστράτειου, το οποίο εκσφενδονίστηκε προς τις κερκίδες, αλλά ευτυχώς σε εκείνο το σημείο δεν καθόταν κανένας θεατής.Ο Γιώργος Καστρινάκης ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Ηλυσιακό και από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ζει και εργάζεται στην Αμερική.
σημασία της λέξεως σε μια εποχή όπου το μπάσκετ στην πατρίδα μας ήταν σε «εμβρυϊκή» ηλικία. Ποτέ δεν έχανε προπόνηση, ενώ όταν τελειώναμε έκανε μόνος του βάρη για να διατηρήσει τον μυϊκό όγκο που διέθετε. Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν πολύ καλός ριμπάουντερ και μπλοκέρ. Όμως είχε θέληση και διάθεση και για αυτούς τους λόγους εξελίχθηκε σε πολύ καλό επιθετικό παίκτη. Δημιούργησε ένα αποτελεσματικό δίδυμο με τον Πόλ Διάκουλα και έτσι ο Ολυμπιακός απέκτησε πολυφωνία στην επίθεση και δεν στηριζόταν μόνο στους περιφερειακούς του. Νομίζω πώς τέτοιο αθλητή πολύ δύσκολα θα ξαναβγάλει το Ελληνικό μπάσκετ, γιατί ήταν πλήρης τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά». Επαινετικά σχόλια για το ταλέντο και την ικανότητα του Γιώργου Καστρινάκη κάνει και ο Ντέιβιντ Στεργάκος. Οι «μονομαχίες» τους στα παιχνίδια ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό έχουν μείνει στην ιστορία του μπάσκετ και όσοι τις παρακολούθησαν δικαίως θεωρούν τυχερούς τους εαυτούς τους. Αναφερόμενος λοιπόν στον μεγάλο του αντίπαλο ο Ντέιβιντ Στεργάκος τονίζει «ο Γιώργος ήταν ο δυσκολότερος παίκτης που αντιμετώπισα. Ήταν ιδιαίτερα αλτικός και γινόταν ακόμα πιο αλτικός αν τον άφηνες να πατήσει πριν το άλμα του. Θυμάμαι ακόμα το εκπληκτικό κάρφωμα που είχε κάνει στον «τάφο του Ινδού», όταν με φόλοου μας πρόλαβε όλους και πέτυχε ένα εντυπωσιακό καλάθι. Ήταν πλήρης μπασκετμπολίστας και είχε ουσιαστική προσφορά και στην άμυνα και στην επίθεση. Επίσης ήταν πολύ καθαρός και ποτέ δεν χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα. Και σαν χαρακτήρας όμως έξ
ω από το γήπεδο, ο Γιώργος είχε άψογη συμπεριφορά και είχε κατασταλαγμένες απόψεις όχι μόνο για τα προβλήματα του αθλήματος, αλλά και για κοινωνικά θέματα. Κάναμε συχνά παρέα, γιατί υπήρχε ανάμεσα μας εκτίμηση και αλληλοσεβασμός». Ο Γιώργος Καστρινάκης εκτός από τα δύο πρωταθλήματα, κέρδισε και τέσσερα κύπελλα Ελλάδος με τον Ολυμπιακό, το 1976, το 1977, το 1978 και το 1980. Στην εθνική ομάδα αγωνίστηκε 157 φορές, από το 1973 έως το 1982 και πέτυχε 1. 614 πόντους έχοντας μέσο όρο 10.30. Αυτόπτες μάρτυρες αποκαλύπτουν πώς στο βοηθητικό γήπεδο μπάσκετ που υπήρχε κάτω από τις κερκίδες του σταδίου Καραϊσκάκη, ο Γιώργος Καστρινάκης με ένα βήμα έκανε άλματα μεγαλύτερα από ένα μέτρο και σαράντα εκατοστά. Μάλιστα είχαν τόση δύναμη τα βήματα του, που σε παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Δημόκριτο, ξεκόλλησε ένα κομμάτι από το πλαστικό δάπεδο του Παπαστράτειου, το οποίο εκσφενδονίστηκε προς τις κερκίδες, αλλά ευτυχώς σε εκείνο το σημείο δεν καθόταν κανένας θεατής.Ο Γιώργος Καστρινάκης ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Ηλυσιακό και από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ζει και εργάζεται στην Αμερική. 