Ένα γήπεδο & μία ομάδα θρύλος στη Θεσσαλονίκη : ΧΑΝΘ

Χριστιανική   Αδελφότητα   Νέων   Θεσσαλονίκης  (  Χ.Α.Ν.Θ )

Το οίκημά της, που δεσπόζει στην αρχή της οδού Τσιμισκή, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, αποτελεί μέρος της ιστορίας της πόλης, σήμα κατατεθέν της ιστορίας του αθλητισμού της. Η ΧΑΝΘ φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια ζωής και είναι ο σύλλογος που συνδύασε το όνομά του με το μπάσκετ όσο κανένας άλλος, είναι η ομάδα που ουσιαστικά έφερε και δίδαξε το άθλημα στην Ελλάδα, η «θερμοκοιτίδα» στην οποία «επώασε» ο σπόρος του μπάσκετ.

Η συμβολή της ΧΑΝΘ στην ανάπτυξη του αθλήματος είναι τεράστια, από τις τάξεις της «ξεπήδησαν» μεγάλες μορφές, πρωτοπόροι σκαπανείς του αθλήματος όπως ήταν ο Συμεών Μαυροσκούφης, ο Τάκης Ταλιαδώρος, ο Μίμης Τσίκινας, ο Γιάννης Φουρουτζόπουλος Εκεί ανδρώθηκαν αθλητές όπως ο Ανέστης Πεταλίδης, ο Παντελής Δέδες, ο Θόδωρος Ροδόπουλος, ο Λάκης Τσάβας, ο Γιώργος Τρόντζος, ο Μιχάλης Γιαννουζάκος

Οι πρώτες αναφορές περί αγώνων επίδειξης μπάσκετ από Αμερικανούς στρατιώτες που βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του 20ού αιώνα έγιναν το 1918 με αφορμή την άφιξη της ΧΑΝ Αμερικής, που είχε ως σκοπό της την ψυχαγωγία των στρατιωτών με τη δημιουργία διάφορων αθλοπαιδιών. Το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα έχουμε αναφορές για παρόμοιους αγώνες στην αντίστοιχη ΧΑΝ Αθήνας, με τον Μάικ Στεργιάδη να αναχωρεί με υποτροφία στη Μασαχουσέτη για να μυηθεί στα μυστικά του μπάσκετ.

Το 1921, σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση της ΧΑΝΘ, δημιουργήθηκε το τμήμα μπάσκετ. Το άθλημα πρωτοδίδαξε στην Ελλάδα ο Αμερικανός καθηγητής Φυσικής Αγωγής Λιουίς Ρις, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης όπου ως γνωστό επινοήθηκε το μπάσκετ το 1891 από τον Νέινσμιθ. Από τη θέση του διευθυντή Φυσικής Αγωγής της ΧΑΝΘ ο Ρις έδωσε προτεραιότητα στην ανάπτυξη του αθλήματος και μάλιστα συνεργάστηκε με πολιτικούς φορείς προκειμένου το μπάσκετ να μπει στα σχολεία. Το 1957 η ΧΑΝΘ διοργάνωσε το Κύπελλο «Λιούις Ρις» τουρνουά μπάσκετ θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του ανθρώπου που συντέλεσε στην καθιέρωση του αθλήματος.

Ενα γήπεδο, μια ιστορία

Το ανοικτό γήπεδο της ΧΑΝΘ παρέμεινε για πολλές δεκαετίες ο ναός του μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη, το μέρος όπου είχαν γίνει κορυφαίες αναμετρήσεις, με τις συγκρούσεις ανάμεσα στον Αρη και τον ΠΑΟΚ να κλέβουν κυρίως την παράσταση. Τον Απρίλιο του 2002 η διοίκηση της ΧΑΝΘ πήρε την απόφαση να το κατεδαφίσει προκειμένου να προχωρήσει η αξιοποίηση των εγκαταστάσεων του συλλόγου. Στη θέση του κατασκευάστηκε νέο κλειστό γήπεδο (πολλαπλών χρήσεων) το 2006.

Το πρωτάθλημα του Αρη

Τον Σεπτέμβριο του 1926 έγιναν υπό την αιγίδα της ΧΑΝΘ στη Θεσσαλονίκη οι πρώτοι επίσημοι καλαθοσφαιρικοί αγώνες με τη συμμετοχή πέντε ομάδων (της ΧΑΝΘ, της ΑΕΚ, του Αρη, του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή). Στις 28/11/1926 πρωταθλητής αυτού του πρώτου επίσημου τουρνουά αναδείχθηκε ο Αρης. Ο Αρης αναδείχθηκε πρωταθλητής και στο πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν (1927-28), με την παρουσία περισσότερων ομάδων, καθώς προστέθηκαν σύλλογοι όπως ο ΒΑΟ, ο Μακεδονικός, ο Θερμαϊκός και ο Μ. Αλέξανδρος.

                                                                                         Τάκης Ταλιαδώρος            

                                  

«Αγώνισμα λίαν πρωτότυπο»

Σύμφωνα με το αξιόλογο λεύκωμα που εξέδωσε ο δήμος Θεσσαλονίκης για τη ΧΑΝΘ, η πρώτη αναφορά σχετικά με το μπάσκετ από εφημερίδα έγινε στον «Ταχυδρόμο Βορείου Ελλάδος» στις 23/10/1921. Με αφορμή την πρωτοβουλία της ΧΑΝΘ να διδάξει το άθλημα ο συντάκτης έγραφε: «Το αγώνισμα τούτο είναι λίαν πρωτότυπο και ενδιαφέρον». Την επόμενη σεζόν η ΧΑΝΘ ανέλαβε πρωτοβουλία μοιράζοντας μπάλες μπάσκετ σε γυμναστικούς συλλόγους με σκοπό τη διάδοση του αθλήματος.

Το πρώτο τουρνουά

Το 1924 η ΧΑΝΘ διοργάνωσε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης με τη συμμετοχή των Αρη, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Μακάμπι, ΒΑΟ, Αρμένικη Ενωση. Εκτοτε το όνομα της ΧΑΝΘ είχε γίνει συνώνυμο του μπάσκετ, ήταν η ομάδα που είχε κατακτήσει δεκάδες διακρίσεις, αμέτρητους τίτλους, η οποία ωστόσο από ένα σημείο και μετά -εξαιτίας του ερασιτεχνικού χαρακτήρα που είχε ως σύλλογος και ήθελε να διατηρήσει χωρίς αλλαγές στο καταστατικό του- δεν μπόρεσε να ακολουθήσει και να έχει την εξέλιξη σημαντικών συλλόγων της πόλης. Δεν σταμάτησε όμως να «τροφοδοτεί» το ελληνικό μπάσκετ με νέους παίκτες, με τελευταίο παράδειγμα αυτό του Νίκου Ζήση, ο οποίος το 2000 μεταπήδησε στην ΑΕΚ από τη ΧΑΝΘ.

«Μυθικές αναμετρήσεις»

Ο Λάκης Τσάβας (δεξιά στη φωτό, με τον Μιχάλη Γιαννουζάκο) ξεκίνησε την καριέρα του από τα τμήματα υποδομής της ΧΑΝΘ και έφτασε στο ψηλότερο σκαλί της Ευρώπης με την ΑΕΚ. «Η ΧΑΝΘ είναι η ομάδα που πρωτοδίδαξε το μπάσκετ στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαίο πως πλήθος σπουδαίων προσωπικοτήτων έχουν περάσει από το θρυλικό ανοικτό γήπεδο της ΧΑΝΘ το οποίο έχει φιλοξενήσει μυθικές αναμετρήσεις» δηλώνει στο «Goal» και προσθέτει: «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μετείχα στην προσπάθεια που έγινε τη σεζόν 1972-73, όταν με τον Θ. Ροδόπουλο προπονητή φτάσαμε ένα βήμα πριν από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Νοσταλγώ εκείνη την εποχή και σε ό,τι αφορά τη ΧΑΝΘ θα πρέπει να σας πω πως ήταν μια προσπάθεια καθαρά ερασιτεχνική».

Από τη ΧΑΝΘ στο Hall of Fame

Ο Συμεών Μαυροσκούφης (1909-1991) ανδρώθηκε στη ΧΑΝΘ και εκπροσώπησε τη χώρα μας στην ίδρυση της FIBA το 1932 στη Γενεύη. Ηταν επί σειρά ετών διευθυντής φυσικής αγωγής της ΧΑΝΘ, ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης και ήταν ο πρώτος διεθνής Ελληνας διαιτητής. Το 2000 ο Μαυροσκούφης συμπεριλήφθηκε στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Οι υποτροφίες του Μαυροσκούφη και του Στεργιάδη

O Αμερικανός Λιούις Ρις, διευθυντής φυσικής αγωγής των ΧΑΝ Ελλάδας από το 1924, ήταν ο άνθρωπος που πίεσε και κατάφερε να εξασφαλίσει υποτροφίες σε στελέχη της ΧΑΝ ώστε να εκπαιδευτούν σε μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Από την Αθήνα εστάλησαν στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης οι Μ. Στεργιάδης και Ι. Τσακίρης και από τη Θεσσαλονίκη στη Γενεύη οι Σ. Μαυροσκούφης και Κ. Μέγαλος.

«Τα χρόνια της αθωότητας»

Πολλοί ίσως δεν το γνωρίζουν, όμως ο νυν υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Σπύρος Βούγιας  έχει παίξει μπάσκετ και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο με τη ΧΑΝΘ: «Για μένα ΧΑΝΘ σημαίνει ομαδικότητα, αθωότητα, όνειρα, ελπίδες, νοσταλγία και συντροφικότητα. Επαιξα μπάσκετ από το 1966 έως το 1974, σε όλα τα τμήματα, μέχρι που σε ηλικία 23 ετών έφυγα για μεταπτυχιακές σπουδές. Ευτύχησα να έχω για προπονητές σημαντικούς ανθρώπους και προσωπικότητες όπως τον Θόδωρο Ροδόπουλο, αλλά και τον Λάκη Τσάβα. Η ΧΑΝΘ ήταν η μόνη ομάδα που λειτουργούσε με καθαρά ερασιτεχνική λογική, δεν υπήρχαν αμοιβές, δεν υπήρχαν πριμ ή συμβόλαια. Σου πλήρωναν την πορτοκαλάδα και ένα ζευγάρι φτηνά παπούτσια, ήμασταν όμως ευτυχισμένοι, παίζαμε ο ένας για τον άλλον. Εχω εικόνες από εκείνη την εποχή που θα τις κουβαλάω πάντοτε μαζί μου».

«Το πανεπιστήμιο του μπάσκετ»

Ο Θόδωρος Ροδόπουλος μετά τη θητεία του ως παίκτης στη ΧΑΝΘ (και στον Αρη), επέστρεψε ως προπονητής και μάλιστα στα τέλη της δεκαετίας του 1960 μετέβη με υποτροφία στο Κολέγιο Φυσικής Αγωγής της ΧΑΝ Αμερικής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης για επιμόρφωση σε θέματα προπονητικής και οργάνωσης του αθλήματος. «Η ΧΑΝΘ ήταν το πανεπιστήμιο του μπάσκετ, η μεγαλύτερη παραγωγή ταλέντων επί σειρά ετών. Από εκεί πέρασε περίπου το 50% των προσωπικοτήτων της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης» δηλώνει σήμερα ο Θ. Ροδόπουλος.

Ομάδα μοντέλο

Η ΧΑΝΘ με τον Θόδωρο Ροδόπουλο (δεξιά) και βοηθό τον Γιωργή Μπουσβάρο έφτασε πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος τη σεζόν 1972-73.

«Είχα τη χαρά να κοουτσάρω εκείνη την ομάδα. Τη σεζόν 1972-73 ήμασταν ισόβαθμοι απέναντι σε συλλόγους κολοσσούς, τον Ολυμπιακό του Γιατζόγλου, του Καστρινάκη, του Διάκουλα, τον Παναθηναϊκό του Κόντου, του Κέφαλου, του Ζέγκλερ. Συλλόγων που έδιναν αρκετά χρήματα σε αντίθεση με εμάς όπου δεν υπήρχε η παραμικρή αμοιβή. Τελικά βγήκαμε τρίτοι. Κάποια ρεκόρ εκείνης της ομάδας της ΧΑΝΘ παρέμειναν, όπως αυτό στην άμυνα, καθώς δεχόταν κατά μέσο όρο 49,1 π. ανά παιχνίδι» θυμάται ο Θ. Ροδόπουλος.

Ο παίκτης-«ορχήστρα»

Ο Τάκης Ταλιαδώρος είναι κατά γενική ομολογία μία από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού μπάσκετ. Τα κατορθώματά του το φανερώνουν: Καλύτερος παίκτης της Εθνικής μας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που έγινε στην Αίγυπτο το 1949, τρίτος καλύτερος παίκτης στο Πανευρωπαϊκό του 1951 στο Παρίσι, μέλος της Μικτής Ευρώπης, μέλος της εθνικής ομάδας που μετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι. Γεννήθηκε το 1925 στη Θεσσαλονίκη και έπαιξε μέχρι το 1954 στη ΧΑΝΘ, την οποία δεν απαρνήθηκε παρά τις προτάσεις που δέχτηκε από Ελλάδα, Ιταλία και Αμερική:

«Κάποτε ο φίλος μου ο καρδιοχειρουργός Παναγιώτης Σπύρου με έπιασε και μου είπε: ''Τάκη, δεν θέλω να σε στενοχωρήσω, ήταν όμως μεγάλο λάθος σου που δεν πήγες στην Αμερική''. Ετσι έκρινα τότε, έτσι έκανα» μας λέει σήμερα ο κ. Ταλιαδώρος και συνεχίζει: «Το 1950 υπηρετούσα στην Αεροπορία και είχε έρθει ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο στη Θεσσαλονίκη. Μας ζήτησαν να παίξουμε ένα φιλικό. Τα πήγα σχετικά καλά. Ενας κύριος ήρθε και μου συστήθηκε ως εκπρόσωπος ομάδας του ΝΒΑ. Μου ζήτησε να πάω στη Νέα Υόρκη. Μου τηλεφώνησε, μου έστειλε τηλεγράφημα. Και μόνο που σκεφτόμουν ότι για να φτάσω εκεί έπρεπε να ταξιδεύω 30 μέρες, δεν το αποφάσιζα».

Καλαθομηχανή

Ο Τάκης Ταλιαδώρος έγραψε ιστορία με τη συμμετοχή του σε ένα φιλικό παιχνίδι της ΧΑΝΘ με την εθνική Τουρκίας το 1946, που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Το ανοικτό της «πλημμύρισε» από 6.000 φιλάθλους. Η ΧΑΝΘ κέρδισε με 41-39. Τους 39 από τους 41 πόντους είχε πετύχει ο Ταλιαδώρος, ο οποίος παρεμπίπτοντος ήταν ο πρώτος παίκτης στην Ελλάδα που χρησιμοποίησε το τζάμπ σουτ αλλά και τη ραχιαία ντρίπλα. «Πριν από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Παρίσι του 1951, ήρθε κλιμάκιο προπονητών της Εθνικής στη Θεσσαλονίκη δήθεν για να με δοκιμάσουν. Με ενόχλησε αυτό γιατί γνώριζαν αν άξιζα ή όχι». Σε εκείνο το… δοκιμαστικό φιλικό παιχνίδι ο Ταλιαδώρος έβαλε 62 πόντους!

Καθοριστικό Ντέρμπυ στο Μπάσκετ στο Πυθαγόρειο ..............

Μετά   από  πολλά   χρόνια  -  τελευταίο   πρωτάθλημα   το  1998 -   ο   ΑΟ   Πολυκράτης   βρίσκεται  κοντά   στην  κατάκτηση   του  τίτλου   στην  Α'   Τοπική   Σάμου Ανδρών .   Με  όπλο  τις  δύο  νίκες  στους  προηγούμενους  τελικούς  ,  θα   διεκδικήσει  μία  από  τις  τρείς  ευκαιρίες  που  έχει  για  τον  τίτλο .   Με   μεγάλο  αβαντάζ   την  καυτή  του   έδρα  -  αναμένεται  κατάμεστο  το  γήπεδο -  και  την  ψυχολογία  υπέρ   του  ,  θα  προσπαθήσει   να κάνει  το  3-0 .  Από  την  άλλη   μεριά   ο  ΑΣ   Καρλόβασι   θα  τα  δώσει  όλα  για  να  κάνει  το  2-1  και  να  παραμείνει  στη  διεκδίκηση  του  τίτλου. Αναμένονται   συγκλονιστικές  μάχες  ανάμεσα   στα  πρωτοκλασσάτα   ονόματα  των    δύο  ομάδων  :  Καραβασίλης , Καποτάς , Μυτιληνού , Μιχέλης   &   Καρράς , Κιάσσος , Χιώτης , Ροντογιάννης . Αυτό  που   ευχόμαστε  είναι   να  επικρατήσει  το  φίλαθλο  πνεύμα   και   νικητής  να   αναδειχθεί  το  Σαμιακό Μπάσκετ .

Ο Πολυκράτης έκανε το 2-0 στους τελικούς του Μπάσκετ

Σε  ένα  ντέρμπυ   που  και  οι  δύο  ομάδες   ήθελαν  τη  νίκη  για διαφορετικούς  λόγους  ο  καθένας ,  ο   ΑΟ   Πολυκράτης   επικράτησε   του  ΑΣ  Καρλόβασι  με  75-73    εκτός  έδρας .

Το   παιχνίδι   ήταν  δυνατό   ,  με  πολλές  μάχες .  Ο Α Σ  Καρλόβασι   έδωσε   όλες  του  τις  δυνάμεις  και  διεκδίκησε  το  παιχνίδι  μέχρι  τέλους .  Όμως  ο   ΑΟ  Πολυκράτης  -  αν  και  ασύνδετος  στο  παιχνίδι του -  είχε  την  τύχη  να  έχει  σε  μεγάλη  μέρα  τους  Καποτά   Μίλτο ( αμυντικά ) , Στέργιο  Μυτιληνού  ( επιθετικά ) -αν  και με  υπέρμετρο  ενθουσιασμό -  και   τέλος   ένα μεγάλο  πλέι-μέικερ  που  έγειρε  την  παρτίδα  υπέρ  της  ομάδας  του  Πυθαγορείου στο  κρίσιμο  τελευταίο   δίλεπτο :   τον    Γιάννη   Καραβασίλη .

Η σειρά   των  τελικών  συνεχίζεται   το  επόμενο  Σάββατο  2 Απριλίου  ,  στο  Πυθαγόρειο .

Τα  δεκάλεπτα: 20-22, 39-39, 55-56, 73-75.

ΑΣ Καρλόβασι (Κυρηκόπουλος): Καρράς 13, Χιώτης 8 (2), Γεωργαλάς, Κιάσσος 10 (1), Ροντογιάννης  14 (2), Τασούδης 4, Φαλιέρας 4, Πανούσος 11, Αγγελής 8, Πιέτρι, Σούρας 1.

ΑΟ Πολυκράτης (Καρράς): Φουντουλάκος 1, Καραβασίλης 20 (1), Μυτιληνού 33 (1), Κυριαζής, Βογιατζής, Καποτάς 4, Νικολαϊδης 8, Αγοραστός, Μιχέλης 9.

Η Ναυμαχία του Γέροντα - Σάμος

Ο σουλτάνος Μαχμούτ, βλέποντας ότι δεν θα μπορούσε μόνος του να καταπνίξει την Ελληνική Επανάσταση, κατέφυγε για βοήθεια στον υποτελή του χεδίβη της Αιγύπτου, τον ισχυρό Μεχμέτ Αλή, ο οποίος είχε αναδιοργανώσει τον στρατό του κατά το ευρωπαϊκό σύστημα χρησιμοποιώντας τον γάλλο συνταγματάρχη Σεβ, ο οποίος μετονομάστηκε σε Σουλεϊμάν μπέη. Ο Μεχμέτ Αλής, αφού εξασφάλισε ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του προς την Πύλη την Κρήτη, ανέθεσε στον γιο του Ιμπραήμ να χειριστεί το ζήτημα όπως αυτός νόμιζε καλύτερα. Ο τολμηρός και αποφασιστικός Ιμπραήμ οργάνωσε την εκστρατεία του εναντίον της Ελλάδας με κάθε λεπτομέρεια.

Το σχέδιο του Ιμπραήμ προέβλεπε τη συνδυασμένη επίθεση του τουρκικού και του αιγυπτιακού στόλου κατά των επαναστατημένων νησιών του Αιγαίου ως απαραίτητη προϋπόθεση για την απόβαση στρατιωτικών δυνάμεων στην Πελοπόννησο. Ετσι στις 6 Ιουνίου του 1824 ο στόλος των Αιγυπτίων κατέστρεψε ολοσχερώς την Κάσο και ο τουρκικός στόλος με ναύαρχο τον Χοσρέφ πασά στις 21 του ίδιου μήνα τα Ψαρά. Σύμφωνα με το τουρκοαιγυπτιακό σχέδιο σειρά είχε η Σάμος.

Ο Χοσρέφ πασάς, με περισσότερες από 40 φρεγάτες και κορβέτες, εμφανίστηκε ανοιχτά της Σάμου στις 17 Ιουλίου. Ο ελληνικός στόλος, με 21 πλοία και τέσσερα πυρπολικά, εμπόδισε τον στόλο του Χοσρέφ να πλησιάσει το νησί με μια σειρά συγκρούσεων που κράτησαν περίπου μία εβδομάδα. Ο Χοσρέφ δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταφύγει με τον στόλο του ανάμεσα στην Κω και στην Αλικαρνασσό και να περιμένει ενισχύσεις από τον στόλο του Ιμπραήμ.

Πράγματι στις 19 Αυγούστου κατέπλευσε ο αιγυπτιακός στόλος με επικεφαλής όχι μόνο τον ναύαρχο Ισμαήλ Γιβραλτάρ αλλά και τον ίδιο τον Ιμπραήμ. Ετσι ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος, συμποσούμενος σε ένα τεράστιο δίκροτο, 25 φρεγάτες, 25 κορβέτες, 50 μπρίκια και γολέτες και 300 μεταγωγικά, διέθετε συνολικά 2.500 πυροβόλα.

Ο ελληνικός στόλος συγκεντρώθηκε γύρω από τα νησιά Λέρο, Λειψώ και Πάτμο, και στις 22 Αυγούστου κατέφθασε και ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης. Ο ελληνικός στόλος αποτελούνταν από 70 σκάφη όλα κι όλα, που διέθεταν 800 πυροβόλα. Τα ελληνικά πλοία ήταν υδραίικα, σπετσιώτικα και λίγα ψαριανά, όσα είχαν γλιτώσει από την καταστροφή των Ψαρών.

H πρώτη μεγάλη σύγκρουση των δύο αντίπαλων στόλων έγινε στις 24 Αυγούστου στα στενά μεταξύ Κω και Αλικαρνασσού αλλά χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα ούτε από τη μία ούτε από την άλλη πλευρά. Την επομένη, εξαιτίας μεγάλης κακοκαιρίας, ο ελληνικός στόλος κατέφυγε στον κόλπο του Γέροντα, στη μικρασιατική ακτή απέναντι από τη Λέρο, έχοντας παράλληλα τον στόχο να εμποδίσει το πέρασμα του εχθρικού στόλου προς τη Σάμο.






H ναυμαχία του Γέροντα

Στις 28 Αυγούστου το πρωί , 22 ελληνικά πλοία με τον Μιαούλη είχαν βγει από τον κόλπο του Γέροντα. Βλέποντάς το αυτό ο Ισμαήλ Γιβραλτάρ θέλησε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία και να προσπαθήσει να διεισδύσει ανάμεσα στα δύο τμήματα του ελληνικού στόλου. Εδωσε λοιπόν διαταγή στα πλοία του να επιτεθούν στα πλοία του Μιαούλη που βρίσκονταν στα δεξιά του κόλπου. Ο Δημήτριος Παπανικολής όμως με το πυρπολικό του ορμούσε πότε εναντίον της μιας φρεγάτας και πότε εναντίον της άλλης, εμποδίζοντας έτσι τα εχθρικά πλοία να προχωρήσουν, καθώς προσπαθούσαν πρώτα να σωθούν από αυτόν τον δαίμονα που τους καταδίωκε. Τελικά το πυρπολικό, καταπονημένο από τις τόσες μανούβρες, φάνηκε ότι θα βυθιζόταν. Προτού όμως συμβεί αυτό, ο Παπανικολής τού έβαλε φωτιά, πήδησε στη βάρκα και γλίτωσε από τα εχθρικά πυρά ως εκ θαύματος. Αλλο πυρπολικό με κυβερνήτη τον Σπετσιώτη Λέκκα Ματρόζο προσπάθησε να προσκολληθεί σε έναν τουρκικό πάρωνα αλλά το πλήρωμά του κατόρθωσε να το ξεκολλήσει και ο Ματρόζος πληγώθηκε και εγκατέλειψε την προσπάθεια. Σε ανάλογη επιχείρηση τραυματίστηκε και ο Ανδρέας Πιπίνος.

Την αριστερή πτέρυγα των επιχειρήσεων είχε αναλάβει με τα πλοία του ο Χοσρέφ, ο οποίος προσπαθούσε να εμποδίσει να ενωθούν τα δύο τμήματα του ελληνικού στόλου, αλλά δεν το κατόρθωσε. Οι διαχωρισμένες ελληνικές μοίρες τελικά ενώθηκαν και τότε άρχισε η μεγάλη ναυμαχία.

Από τον Μιαούλη ως τον τελευταίο ναύτη τα πληρώματα του ελληνικού στόλου πολεμούσαν αψηφώντας τα γιγάντια πλοία του εχθρού. Ο Ιμπραήμ επεμβαίνοντας διέταξε τα αιγυπτιακά πλοία να προχωρήσουν ανάμεσα από τα ελληνικά. Τότε ο Χοσρέφ, για να δείξει ότι οι Τούρκοι δεν είναι λιγότερο θαρραλέοι από τους Αιγυπτίους, διέταξε και αυτός τα πλοία του να προσπαθήσουν να κυκλώσουν τα ελληνικά. Ο στρατηγικός αυτός ελιγμός ωστόσο ήταν μάταιος. Ο Μιαούλης ξαναχώρισε τα πλοία του και τα μισά πολεμούσαν τους Αιγυπτίους και τα άλλα μισά τους Τούρκους. Τα ελληνικά πλοία διείσδυσαν ανάμεσα στα εχθρικά, με αποτέλεσμα να μην πρόκειται πλέον για ναυμαχία εκ παρατάξεως αλλά για μια σύγκρουση όπου όλα μαζί τα πλοία μάχονταν ανακατεμένα.

Θανατερός ελιγμός

Στο κρίσιμο σημείο μπήκαν στη μάχη και πάλι τα πυρπολικά. Ο σπετσιώτης μπουρλοτιέρης Λάζαρος Μουσούς κατόρθωσε να προσκολλήσει το πυρπολικό του σε ένα αιγυπτιακό μπρίκι. Εντρομοι οι 300 άνδρες που αποτελούσαν το πλήρωμά του έπεσαν στη θάλασσα και το μπρίκι ακυβέρνητο παρασύρθηκε από το ρεύμα και λίγο πιο κάτω ανατινάχθηκε.

Ο Υδραίος Γεωργάκης Θεοχάρης ή Παπαντώνης ρίχτηκε με το πυρπολικό του πάνω σε μια τυνησιακή φρεγάτα, η οποία είχε 44 κανόνια, πολλά πυρομαχικά και πλήρωμα 1.100 άνδρες, και έβαλε φωτιά στο μπουρλότο του. Πάνω στη φρεγάτα επικράτησε πανικός. Πολλοί έπεσαν στη θάλασσα αλλά κάποιοι είδαν τη σκαμπαβία του Θεοχάρη να ξεμακραίνει και άρχισαν να πυροβολούν. Δύο από τους συντρόφους του Θεοχάρη σκοτώθηκαν και πέντε τραυματίστηκαν. H φρεγάτα όμως είχε ήδη αρπάξει φωτιά. Ο Μιαούλης τότε έστειλε τον Γεώργιο Βατικιώτη με άλλο πυρπολικό, το οποίο αυτός μπόρεσε και το προσκόλλησε από την άλλη πλευρά του πλοίου. Υστερα από λίγο η υπερήφανη φρεγάτα έγινε η ίδια μπουρλότο. Ανατινάχθηκε σκοτώνοντας το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματός της. Μόνο δύο βάρκες πρόλαβαν να κατεβάσουν. Αλλά και αυτές έπεσαν στα χέρια των Ελλήνων και πολλοί αιγύπτιοι αξιωματικοί πιάστηκαν αιχμάλωτοι.

Ο πανικός γενικεύτηκε τόσο στα τουρκικά όσο και στα αιγυπτιακά πληρώματα. Ο Χοσρέφ πασάς προσπαθούσε να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να συγκρατήσει τους αξιωματικούς του, οι οποίοι τον πίεζαν να διατάξει υποχώρηση. Ταλαντεύτηκε ακόμη λίγο αναλογιζόμενος τι τον περίμενε όταν θα αντίκριζε τον Σουλτάνο. Αλλά μόλις άρχισε να πέφτει το σούρουπο έδωσε διαταγή στα πλοία του να υποχωρήσουν προς τα φρούρια της Κω και της Αλικαρνασσού.

Τις επόμενες ημέρες ο Χοσρέφ επιχείρησε μία-δύο φορές να πλεύσει προς τη Σάμο αλλά ο Μιαούλης με τον στόλο του τού έκοψε τη φόρα και έτσι αναγκάστηκε να μαζέψει τα πλοία του και να γυρίσει προς τα Δαρδανέλια. Το ίδιο έκανε και ο Ιμπραήμ με τον ναύαρχό του, τον Ισμαήλ Γιβραλτάρ. Αυτοί κίνησαν προς την Κάσο και την Κρήτη.

Ετσι σώθηκε η Σάμος. H ναυμαχία του Γέροντα είναι μία από τις λαμπρότερες σελίδες της Επανάστασης του ‘21. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν τόσο πολύ άνισες που η θετική έκβαση της ναυμαχίας για τους Ελληνες κίνησε τον θαυμασμό και των ξένων.


πηγή: Καλυμνικοί αντίλαλοι

Η φυλακή του Κολοκοτρώνη στο Παλαμίδι

Η   ανταμοιβή  του   Γέρου  του  Μωριά   για   την  προσφορά    του  ..........(  επάνω )

 Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε διάφορες προσπάθειες αμφισβήτησης ιστορικών ή άλλων γεγονότων και πραγμάτων, που αφορούν ειδικά την Επανάσταση του 1821. Εμείς σήμερα εδώ θέλουμε απλά να παρουσιάσουμε μια επιστημονική μελέτη, η οποία δεν αμφισβητεί τίποτα, αλλά απλά αποκαθιστά την αλήθεια, με επιστημονική ακρίβεια, αναφορικά με το ακριβές σημείο, μέσα στο κάστρο του Παλαμηδιού, της φυλακής του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

 Ο Αρχαιολόγος - ερευνητής Χρήστος Πιτερός, στα «Ναυπλιακά Ανάλεκτα, VII (2009) του Δήμου Ναυπλιέων» μεταξύ άλλων αναφέρεται στην φυλακή του Θ. Κολοκοτρώνη με τεκμηριωμένες θέσεις και απόψεις. Την θέση αυτή του Χρ. Πιτερού ενισχύει και ο Δημήτρης Φωτιάδης στο βιβλίο του «Η δίκη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα», έκδοση ενάτη, Δωρικός, Αθήνα 1986.

Ο Θ. Κολοκοτρώνης, σύμφωνα με σχέδιο που
δημοσιεύθηκε το 1827 στο Παρίσι από τον A. Friedelκαι θεωρείται από τις πιο πιστές απεικονίσεις του ήρωα.

 Μετά τη δίκη και την καταδίκη του Θ. Κολοκοτρώνη και του Δ. Πλαπούτα στο Βουλευτικό για εσχάτη προδοσία στις 26 Μαΐου 1834, από το καθεστώς της Αντιβασιλείας, οι δυο αγωνιστές της ελευθερίας φυλακίστηκαν στο Παλαμήδι. Το πρόβλημα της φυλακής του αγωνιστή της ελευθερίας Θ. Κολοκοτρώνη στο Παλαμήδι έχει πάρει σήμερα μυθολογικές διαστάσεις. Τα πλήθη των επισκεπτών σύμφωνα με τις αναρτημένες πινακίδες, επισκέπτονται και βλέπουν ως φυλακή του Κολοκοτρώνη ένα θεοσκότεινο βαθύ μπουντρούμι - αποθήκη χωρίς διαμορφωμένο δάπεδο, όπου διατηρείται ανέπαφος ο επικλινής φυσικός βράχος με μια μικρή πυλίδα διαστ. 1.05 X 0,69 μ. από την οποία μπορεί να εισέλθει κανείς μόνο σκυφτός, στον κεντρικό προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα, αμέσως στη νότια πλευρά της ομώνυμης εκκλησίας.

Η καθιερωμένη αυτή άποψη είναι ατεκμηρίωτη, δημιούργημα προφανώς λαϊκής φαντασίας και άγνοιας. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Θ. Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του αναφέρεται συνοπτικά στη φυλάκισή του στο Παλαμήδι μετά την καταδίκη του χωρίς καμιά περιγραφή της φυλακής.

Το ιστορικό αυτό κενό έρχεται να φωτίσει η καθοριστική μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα στην δημοσιευμένη μελέτη της Δρος της Νεοελληνικής Ιστορίας Ρεγγίνας Quack - Μανουσάκη στον ίδιο τόμο των Ναυπλιακών Αναλέκτων, η οποία αναφέρεται στην αλληλογραφία της Μπεττίνας φον Σαβινύ, κόρης του Φρίντριχ Κάρλ φον Σαβινύ, καθηγητή της Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, η οποία έγινε σύζυγος του Κων/νου Σχοινά (1801-1857), Υπουργού Δικαιοσύνης κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας του Όθωνα και αργότερα πρώτου Πρύτανη του Πανεπιστήμιου, και έζησε την περίοδο αυτή στο Ναύπλιο.

Σε μια επιστολή της η Μπεττίνα φον Σαβινύ αναφέρεται σε μια επίσκεψη της στο Παλαμήδι στις 14 Φεβρουαρίου 1835, στη φυλακή όπου βρισκόταν φυλακισμένος ο Κολοκοτρώνης για τον οποίο αναφέρει: «Κάθεται σ’ ένα σπιτάκι στη μέση μιας αυλής, η οποία περιβάλλεται από ψηλούς τοίχους, τα κανόνια στις πολεμίστρες εδώ είναι γεμάτα» και συνεχίζει για την περιοχή του χώρου όπου βρισκόταν η φυλακή του Κολοκοτρώνη «Από παντού έχεις την πιο ωραία θέα προς τη θάλασσα, τα μακρινά βουνά, την πεδιάδα κ.λ.π. Δηλαδή βρίσκεσαι στο πιο γραφικό και φανταστικό περιβάλλον του κόσμου».

Συνεχίζοντας την περιήγησή της στο Παλαμήδι, μετά την επίσκεψή της στη φυλακή του Κολοκοτρώνη, αναφέρεται στη συνέχεια και στην επίσκεψή της στον προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα.

«Σε μια αυλή του φρουρίου βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, την οποία δυστυχώς δεν μπορούσαμε να επισκεφθούμε, διότι ο κλειδοκράτορας δεν ήταν επάνω στο Παλαμήδι. Στις άλλες πλευρές αυτής της αυλής βρίσκονται φυλακές που είναι αρκετά γεμάτες με στρατιώτες, Έλληνες όπως και Γερμανούς. Μερικοί ήταν δεμένοι με αλυσίδες. Πολλοί από τους φυλακισμένους περπάταγαν πέρα δώθε στην αυλή.»

Οι φυλακές αυτές βρίσκονταν στις καμάρες του προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα, όπως και οι αντίστοιχες φυλακές στον προμαχώνα του Μιλτιάδη.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι ο Θ. Κολοκοτρώνης και ο Δ. Πλαπούτας, δεν ήταν φυλακισμένοι στον προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα, αλλά σε άλλον προμαχώνα. Λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη ότι ο επισκέπτης μετά την είσοδο στο Παλαμήδι συναντά τον προμαχώνα του Μιλτιάδη, ο οποίος την εποχή αυτή είχε διαμορφωθεί ήδη σε φυλακή βαρυποινιτών, από όπου μάλιστα έχει κανείς την πιο ωραία θέα από το Παλαμήδι προς τη θάλασσα, τα μακρινά βουνά και την πεδιάδα και βρίσκεται στο πιο γραφικό και φανταστικό περιβάλλον του κόσμου, όπως αναφέρει συγκεκριμένα η Μπεττίνα φον Σαβινύ, γίνεται φανερό ότι ο Θ. Κολοκοτρώνης ήταν φυλακισμένος στον προμαχώνα του Μιλτιάδη, εξωτερικά του οποίου ο επισκέπτης βλέπει το μοναδικό πανόραμα του Αργολικού πεδίου και της θάλασσας.

Ο χώρος αυτός της φυλακής, δημιουργεί έντονη συναισθηματική φόρτιση και συγκίνηση στον επισκέπτη, όταν αναλογίζεται ότι το μικρό αυτό σπιτάκι ήταν η φυλακή του πρωταγωνιστή της ελευθερίας, Θ. Κολοκοτρώνη στο Παλαμήδι.

Βοτανικός Κήπος Χαιδαρίου ( Διομήδειος Κήπος )

Ο Διομήδειος Κήπος στο Χαϊδάρι

Ο Αλέξανδρος Διομήδης ήταν οικονομολόγος και νομικός. Το 1895 εξελέγη διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Λειψίας. Με το κόμμα των Φιλελευθέρων εκλέγεται βουλευτής και τοποθετείται Υπουργός Οικονομικών και Δικαιοσύνης. Στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετέχει ως αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομική ζωή  της χώρας αφού ήταν ο πρώτος διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος.

Η σύζυγός του Ιουλία, κατάγονταν από εύπορη οικογένεια. Μαζί με τη σημαντική κοινωνική δράση που ανέπτυξε, ασχολήθηκε συστηματικά με την ανθοκομία και την κηπουρική. Σε κτήμα που διέθετε στην Κηφισιά δημιούργησε ένα πρότυπο κήπο εισάγοντας πολλά νέα φυτά στην Ελλάδα.

Αν και πολιτικός ο Αλ. Διομίδης πίστευε πως η ανάπτυξη της βοτανικής θα άνοιγε στους νέους πολλά καινούργια επαγγέλματα φέρνοντας παράλληλα τον άνθρωπο σε επαφή με τον φυτικό κόσμο. Το 1946, μετά τον θάνατο της συζύγου του, συντάσσει ιδιόχειρη διαθήκη εκφράζοντας και την πεποίθηση της γυναίκας του για την δημιουργία του πρώτου Βοτανικού Κήπου στην Ελλάδα.

Η αρμοδιότητα υλοποίησης δόθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με κληροδότημα μια τριώροφη οικία στην οδό Ρηγίλλης 18, μετοχές και κινητές αξίες. Με Βασιλικό Διάταγμα ιδρύεται το 1951 ο «Βοτανικός Κήπος Αλεξάνδρου και Ιουλίας Διομήδη». Το Υπουργείο Γεωργίας παραχωρεί για την υλοποίηση μια έκταση 1500 στρεμμάτων στην περιοχή Δαφνίου πάνω από την Ιερά Οδό. Μετά τις κατάλληλες εργασίες διαμόρφωσης του χώρου φύτευση και ανάπτυξης των φυτών ο χώρος άνοιξε για το κοινό το 1975.

Σήμερα στο Βοτανικό Κήπο ζουν περισσότερα από 3000 είδη φυτών. Είναι χωρισμένος σε οκτώ τμήματα. Ο δεντρώνας αποτελείται από 6 τομείς. Ο κάθε ένας από αυτούς αποτελείται από δέντρα και θάμνους που προέρχονται από μια συγκεκριμένη ήπειρο. O ανθώνας περιλαμβάνει 15 μεγάλα παρτέρια και 25 λίμνες, στις οποίες με τη συνεχόμενη ροή αναπτύσσονται πολλά υδρόβια και υδρόφιλα είδη φυτών από όλη τη Γη. Επίσης υπάρχει το τμήμα με τα φαρμακευτικά φυτά και το τμήμα με τα οικονομικά φυτά, δηλαδή φυτά τα οποία είναι χρήσιμα για τους καρπούς τους ή για την ξυλεία τους, για τις ίνες τους οι οποίες χρησιμοποιούνται στην κλωστοϋφαντουργία και για τις χημικές ουσίες τους που χρησιμοποιούνται σε διάφορους τομείς της βιομηχανίας (χρώματα, βερνίκια, αρώματα, κ.λπ.). Καλλιεργούνται επίσης κτηνοτροφικά και αρωματικά φυτά. Το τμήμα με τα ιστορικά φυτά είναι μοναδικό στον κόσμο, καθώς φιλοξενεί είδη που αναφέρονται από την αρχαία ελληνική μυθολογία ως εμπλεκόμενα σε διάφορους μύθους ή αφιερωμένα στους θεούς. Υπάρχουν ακόμη είδη τα οποία οι αρχαίοι συγγραφείς, βοτανικοί ή μη, ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσαν οι πρόγονοί μας, αλλά επίσης και φυτά που αναφέρουν η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Επίσης στο θερμοκήπιο που υπάρχει διατηρούνται και αναπτύσσονται φυτά τροπικών δασών.

Ο χώρος του κήπου δεν κλείνει μέσα του μόνο πολλές ποικιλίες φυτών αλλά αποτελεί και ένα ιστορικό τοπόσημο για την εθνική μας αντίσταση. Το Στρατόπεδο Χαϊδαρίου (οπού εκτελούνταν πολλοί έλληνες κατά την γερμανική κατοχή) είχε αρχίσει να εγκαταλείπεται ως τόπος εκτέλεσης και οι κρατούμενοι να οδηγούνται στην Καισαριανή από τον Μάη του 1944. Οι τελευταίοι κρατούμενοι του Χαϊδαρίου εκτελούνται το πρωί της 8^ης Σεπτεμβρίου 1944 στην σημερινή έκταση του Διομήδειου. Το μνημείο που βρίσκεται βόρεια την πύλης του κήπου μαρτυρεί την εκτέλεση 72 αντιστασιακών στο χώρο. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν η Λέλα Καραγιάννη και ο Μανώλης Λίτινας. Το γεγονός δεν έχει αναδειχθεί ιδιαίτερα, γιατί όπως αναφέρεται από πολλούς οι εκτελεσθέντες δεν άνηκαν σε συγκεκριμένη αντιστασιακή οργάνωση! Ίσως επειδή ήταν οργανωμένοι και δρούσαν για τη συγκέντρωση πληροφοριών και δολιοφθορών προφανώς στο πλευρό των άγγλων. Σήμερα στον χώρο υπάρχουν τρία μνημεία: το αρχικό σε ρομβοειδή επιτύμβια στήλη που αναφέρει το περιστατικό, ένα γλυπτό σε σχήμα βιβλίου όπου χαράχτηκαν οι τελευταίοι στίχοι του Λίτινα, και ένα πρόσφατο σε μορφή αρχαιοελληνικού ναού που αναγράφονται όλα τα ονόματα των εκτελεσθέντων.

Ο Διομήδειος Κήπος είναι ανοικτός καθημερινά για το κοινό. Τα τελευταία χρόνια διοργανώνει και προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για σχολεία. Ο χώρος εκτός από την βοτανική ενημέρωση είναι ζεστός και φιλόξενος για περπάτημα βόλτα ή ακόμα και για καφέ στο αναψυκτήριο που διαθέτει.

Η επενδυμένη με πέτρα είσοδος του Βοτανικού Κήπου Αλεξάνδρου & Ιουλίας Διομήδη διακρίνεται στο αριστερό μέρος της Ιεράς Οδού στη περιοχή του Δαφνίου.

Τελευταία Νέα του Μπάσκετ

Με   ενδιαφέρον   αναμένεται   ο  2ος   τελικός  του  πρωταθλήματος  Ανδρών  Μπάσκετ   στο  Καρλόβασι  στις  27/03/2011  μεταξύ   ΑΣ  Καρλόβασι   & ΑΟ  Πολυκράτη . Η  μεν  γηπεδούχος  ομάδα  θα  προσπαθήσει  να ισοφαρίσει  σε  1-1    τη  σειρά των  τελικών  ,  ο  δε   ΑΟ  Πολυκράτης  θα  προσπαθήσει  να  πετύχει  το  2-0  και  να  εδραιώσει  ένα  σοβαρό  πλεονέκτημα .
Εν  τω  μεταξύ    στο  πρωτάθλημα  της  Γ'  Εθνικής   Μπάσκετ  -  στο   2ο  Όμιλο  του  Νότου  -  παρά  την  τελευταία  θέση   στην  οποία   βρίσκεται ,  ο  ΠΑΣ   Ίκαρος  έχει  να  επιδείξει   δύο  παίκτες   του  στους  πρώτους   25   σκόρερ  του   ομίλου .   Ο    Βαγγέλης  Τσουρής   βρίσκεται   στην  5η   θέση  με  313   πόντους   (   18,41  ανά  παιχνίδι )   και  24   τρίποντα  (   1,41  ανά  παιχνίδι ) .    Ο  Κώστας  Ζαχαριάδης  βρίσκεται  στην  25η  θέση   με  217   πόντους (  14,47   ανά   παιχνίδι ) .

Βολισσός - Χίος

Η Βολισσός βρίσκεται 40 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού.
Πρόκειται για ένα χωριό με μεγάλη ιστορία. Η Βολισσός, κατά τον Θουκυδίδη,
ήταν κάποτε μια παλιά αιολική πόλη και φημίζονταν ως η γενέτειρα του Ομήρου.
Στην κορυφή του λόφου κατασκευάστηκε ένα κάστρο τα μεσαιωνικά χρόνια.
Το Βυζαντινό κάστρο είχε σχήμα τραπεζίου με έξι κυκλικούς πύργους.
Μέσα στο κάστρο υπήρχαν αρκετά κτίρια, δεξαμενές και εκκλησίες.
Υπήρχε επίσης ένα τούνελ που συνέδεε το Κάστρο με την ακτή και την
περιοχή του Πύθωνα. Η Βολισσός είναι το μεγαλύτερο χωριό στη βορειοδυτική Χίο-
στην περιοχή του βουνού Αμανή- και είναι επίσης η πρωτεύουσα του Δήμου Αμανής.

Ο Μάναγρος, τα Μαγεμένα, η Γωνιά, τα Λιμνιά (λιμάνι το οποίο συνδέεται ακτοπλοϊκά
με το νησί των Ψαρών), τα Λευκάθια, η Λήμνος, η Λάμσα, η Αγία Μαρκέλλα, είναι
παραλίες του χωριού που βυθίζονται στην μπλε θάλασσα του Αιγαίου Πελάγους.
Ανεμόμυλοι και ερείπια κάποιων νερόμυλων καθώς και πολλών βυζαντινών εκκλησιών
στολίζουν τον περιβάλλοντα χώρο. Ο κύριος ναός του χωριού είναι αφιερωμένος στην «Μεταμόρφωση του Σωτήρος» και εορτάζει στις 6 Αυγούστου, άλλη εκκλησία του χωριού
είναι αφιερωμένη στην Παναγία και εορτάζει στις 15 Αυγούστου. Στα τοπικά πανηγύρια
στις 6 και 15 Αυγούστου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει τη μουσική και χορευτική
παράδοση των χωριών. Σε μικρή απόσταση από τη Βολισσό βρίσκεται το προσκύνημα
της Αγίας Μαρκέλλας. Στις 22 Ιουλίου, χιλιάδες πιστοί έρχονται από διάφορα σημεία του
νησιού αλλά και από διάφορα σημεία της Ελλάδας για την εορτή της Αγίας Μαρκέλλας.
Ο αγιασμός εκπηγάζει από μια κοιλότητα μόλις πλάι από την παγωμένη θάλασσα.

Οι ήρωες υπάλληλοι των ακριτικών νησιών

Με   αφορμή   τον  τραγικό   χαμό   Δημοσίου  Υπαλλήλου   που  υπηρετούσε   στο    ακριτικό  Αγαθονήσι   .   Ο   άτυχος   ταχυδρομικός   υπάλληλος  υποχρεώθηκε  εδώ   και  χρόνια   από  την   κρατική   διοίκηση  να  μετοικήσει   εντός  της  Ελλάδος  (  καταγωγή   από  Γιάννενα )   για   να  συνεχίσει   την  υπαλληλική  καρριέρα  του .   Χωρίς  βέβαια  να  ερωτηθεί   αν  ήθελε   ή  αν  συνέτρεχαν  σοβαροί  λόγοι  υγείας .   Προφανώς  βέβαια  ,  κάποιοι  συνάδελφοί  του  θα   απέφυγαν   αυτήν  την  μετακίνηση   εξαιτίας  κάποιου  σοβαρού  "δοντιού"    που   υπήρχε .   Έμενε  λοιπόν   ο 

" βολικός "   υπάλληλος    να  κληθεί  να  υπηρετήσει  την  πατρίδα   στην  ακριτική  αυτή  περιοχή -  με  πενιχρή  διαφορά   στο  μισθό  του -   και  κουβαλώντας   τον  απαξιωτικό  τίτλο  που  κουβαλούν  στη  σημερινή  εποχή οι  πλείστοι  των   Δημοσίων Λειτουργών  της  χώρας  μας .  Το  αποτέλεσμα  γνωστό  και  αναμενόμενο  , όπως  και  σε   τόσα  άλλα περιστατικά    σε  γειτονικά  απομονωμένα  νησιά  μας (  Ικαρία , Φούρνοι , Πάτμος , Λειψοί , κ.α )  .  

Οι  κάτοικοι  &   εργαζόμενοι   των  ακριτικών  νησιών   έρμαιοι  στις  διαθέσεις  των  καρεκλοκένταυρων  της  κεντρικής  διοίκησης  .  Εναποθέτουν  την  υλοποίηση   των    αυτονόητων   δικαιωμάτων   τους   στις   διαθέσεις   των  πλοιοκτητών   που  έχουν  τον  έλεγχο  των   ναυτιλιακών  άγονων  γραμμών .  Ακόμη  και  η  περίθαλψή  τους  είναι   υποδεέστερη   σε  σχέση  με  τους  κατοίκους  των  αστικών  περιοχών . Παρόλες   τις  συνεχείς   επισκέψεις  &   υποσχέσεις   πολιτικών  των  εκάστοτε  κυβερνήσεων  στα  ακριτικά  μέρη   ,  παρατηρείται   μία  συνεχής  μείωση  των  κατοίκων   των  ακριτικών  νησιωτικών  περιοχών (  στοιχεία  ΕΣΥΕ )  .   

Τελικά   μήπως    συμβαίνει  κάτι  άλλο   και  δεν  τολμάει  κανείς  να   το  πει   ανοιχτά  στους  ήρωες  ακρίτες  των  νησιών  μας;  Ότι  δηλαδή ,   τα   νησιά  μας   εδώ  και  αρκετά χρόνια   είναι   εγκατελειμένα  &  αποκομμένα  (   ακούσια  ή  εκούσια ; )   από τον  κεντρικό  εθνικό  σχεδιασμό .   

Μήπως   η  τύχη  τους  είναι  προδιαγεγραμμένη ;   Αναλογίζεται   κανείς  πως  χάθηκαν  μέσα   σε  λιγότερο   από  80   χρόνια   νησιά   με  Ελληνικό  Πληθυσμό   όπως  η  Ίμβρος  &  η  Τένεδος ;   Μπορεί  να   πει  κανείς   με  σιγουριά   10  χρόνια  μετά  ότι  τα  Ίμια   είναι  Ελληνικά ; 

Ας  αποτίσουμε   ένα  φόρο   τιμής  στα   θύματα   της   κεντρικής  κρατικής   αδιαφορίας   προς   κατοίκους  των   ακριτικών  νησιών  .    Για   όσους  δεν   γνωρίζουν   στον  περίβολο  του  Πανικάριου  Νοσοκομείου  ,  στον  Άγιο  Κήρυκο  Ικαρίας  ,  μπορεί   κανείς  να  δει     το  μνημείο   των  5  μελών  του  πληρώματος  ΕΚΑΒ     Μυτιλήνης  μετά  από  πτώση  ελικοπτέρου  την  στιγμή  εκτέλεσης  του  καθήκοντος .   Να  είστε   σίγουροι  ότι   θα  συνεχίζεται  η  επίταξη  "αδύναμων"  υπαλλήλων   για   να  υπηρετήσουν  αυτά  τα  μέρη  ,  ενόσω  κάποιοι   "δυνατοί"  υπάλληλοι  θα  υπηρετούν   σε  θέσεις-  κλειδιά   και  θα  απλώνουν  χείρα  "στοργής"  σε  αυτούς   που  δεν  μπορούν  να  κάνουν  διαφορετικά .

Αιωνία   η  μνήμη   του  ήρωα-ταχυδρομικού  που  υπηρέτησε  την  πατρίδα  με  αφοσίωση ...........

Η Δύναμη της Έδρας

Στο  κατάμεστο  από   φιλάθλους     Κλειστό  Γυμναστήριο  Πυθαγορείου   ,  ο   ΑΟ  Πολυκράτης  θύμισε  παλιές   καλές  μέρες  επικρατώντας  άνετα  του   ΑΣ  Καρλόβασι  με  85 -72   για  τον  1ο  τελικό   του  πρωταθλήματος  μπάσκετ  ανδρών  Νομού  Σάμου . Η   ομάδα  του  Πυθαγορείου  δεν  απειλήθηκε   σε  κανένα  σημείο  του  αγώνα  ,  και  με  ηγέτες   τους  Καραβασίλη , Μυτιληνού , Καποτά  και  Νικολαίδη   έδειξε  τις  αρετές  του  στο  γήπεδο . 

 Ο Αρχηγός  του  ΑΟΠ  , Καραβασίλης Γιάννης

Από  την  ομάδα  του  ΑΣ  Καρλόβασι  που  προσπάθησε  για  το  καλύτερο   διακριθέντες   οι   Καρράς   (  παλιά  και  μεγάλη  μπασκετική  αξία  από  την  Ικαρία )   και  Πανούσος .

 Καρράς   Διαμαντής

Υστέρησε   ο  κατεξοχήν  σκόρερ  της  ομάδας  Ροντογιάννης  ,  που  δεν  απέδωσε  τα αναμενόμενα  λόγω  του  ασφυκτικού  μαρκαρίσματος  του  από  τον  1ο  σκόρερ  του  πρωταθλήματος  Στέργιο  Μυτιληνού .

 Γιάννης   Ροντογιάννης

  O   Μυτιληνού   τελείωσε   τον  αγώνα  με  23  πόντους  και   2  τρίποντα   και  αναδείχθηκε  σε  κορυφαίο  του  αγώνα ( αμυντικά  &  επιθετικά ) . Χαρακτηριστική   η  ανταμοιβή  της  κερκίδας   προς  το  πρόσωπό  του  με  παρατεταμένο  χειροκρότημα  ,  όταν  στο  39'   του   αγώνα   βγήκε  από  τον  αγώνα  με  5  φάουλ . 

Στέργιος   Μυτιληνού

Πλήθος   κόσμου  ενθάρυννε  τον  ΑΟ  Πολυκράτη  στην  προσπάθεια   που  κάνει  για  την  κατάκτηση  του  τίτλου . Παρούσα  και  η  εφηβική  ομάδα  του  ΠΑΣ   Ίκαρος  ,  η  οποία   αγωνίστηκε  στον  ημιτελικό  εφήβων  που  προηγήθηκε  στο  ίδιο  γήπεδο  με  ΑΣ Ελπίδα . Η   συνέχεια   των  τελικών  (   ο  πρωταθλητής  θα  αναδειχθεί  στις  τρεις  νίκες )  αναμένεται  συναρπαστική .

Τα δεκάλεπτα: 19-19, 47-34, 70-58, 85-72.

ΑΟ Πολυκράτης (Καρράς): Φουντουλάκος 6 (2), Καραβασίλης 15 (2), Σταθακιός, Μυτιληνού 23 (2), Πατελίδας 6, Βογιατζής, Καποτάς 15 (3), Νικολαϊδης 16, Αγοραστός, Κυριαζής, Μιχέλης 4, Σημαντήρας.

ΑΣ Καρλόβασι (Κυρηκόπουλος): Καρράς 8, Χιώτης 5 (1), Γεωργαλάς 6 (2), Κιάσσος 9, Ροντογιάννης 7 (1), Τασούδης 5 (1), Φαλιέρας 9, Πανούσος 11, Αγγελής 6, Πιέτρι 4, Σούρας 2.

Tο Αιγαίο στην τελική φάση ανάδειξης των πρωταθλητών στο μπάσκετ

Στην  τελική  ευθεία  ανάδειξης   των  Πρωταθλητών   τους  στο  Μπάσκετ Ανδρών ,  βρίσκονται   οι  Τοπικές   Ενώσεις  Μπάσκετ   των  Νομών  του  Αιγαίου .
Στο  Νομό  Χίου   τέσσερις  (4)   ομάδες  βρίσκονται  ήδη   στην  ημιτελική  φάση :
ΒΑΟΛ ,   Κοφινάς , Ίωνες  &  Όμηρος  Καλιμασιάς .   ΒΑΟΛ -  Κοφινάς  &   Ίωνες -  Όμηρος  Καλιμασιάς   οι   δύο  ημιτελικοί   με  φαβορί  -  εκτός  απροόπτου -  για  την  κατάκτηση   του  τροπαίου  τον  πολύπειρο  ΒΑΟΛ .
 Στο  Νομό   Λέσβου   Παλλεσβιακός  &   Αρίων  Μυτιλήνης  δίνουν  τον   τελευταίο  αγώνα  για την  ανάδειξη  του  πρωταθλητή  το  Σάββατο    26   Μαρτίου   2011 .  Στους  δύο  προηγούμενους  τελικούς  έχουν  από  μία  νίκη   66-60   και   72-68  (  με  πρώτο  τον  Παλλεσβιακό ) .
Στο    Νομό  Δωδεκανήσων  Ιπποκράτης  Κω  &   Ιβίσκος   Ρόδου  θα   διεκδικήσουν   τον  τίτλο   του  πρωταθλητή  ,  αρχίζοντας  από  το  Σάββατο  26 Μαρτίου  2011 .
Στο   Νομό Σάμου   έχουν  ξεκινήσει   οι  τελικοί  και  ήδη  ο   Πολυκράτης  Πυθαγορείου   προηγείται  με  1-0   στις  νίκες   του   ΑΣ  Καρλόβασι  (  85- 72  το    1ο   παιχνίδι )   .  Ο  πρωταθλητής  θα  αναδειχθεί  στις  3  νίκες .
Στο  Νομό  Κυκλάδων   δεν  έχουμε  ακριβής   ενημέρωση   αλλά   μεγάλο  φαβορί  για  την  επανάκτηση  του   τίτλου  είναι  ο  ΑΟ Πανναξιακός .
Οι   πρωταθλητές   των  Νομών  θα  αγωνιστούν  μεταξύ  τους    σε  τουρνουά  στην  Αθήνα  με  τρόπαιο   την  άνοδο  στην  Γ'  Εθνική  Κατηγορία .  Μετά  την  οριστικοποίηση   των  πρωταθλητών  των  Νομών  του  Αιγαίου , θα  επανέλθουμε  με  αναλυτικότερο  άρθρο .

Οι λεβέντες έφηβοι του Πολυκράτη στο μπάσκετ έφεραν την κούπα στο Πυθαγόρειο!!!

Η    εφηβική  ομάδα   του   Πολυκράτη   έφερε   την  χαμένη   αισιοδοξία   στο  Πυθαγόρειο   μετά   από  πολλά  χρόνια. Μετά   από   μία   μεγάλη  πορεία   στο  πρωτάθλημα-  υπό  την  τεχνική  καθοδήγηση των  κ . Καρρά   Βαγγέλη  &   κ . Καραβασίλη  Γιάννη -  στον  τελικό   επιβλήθηκε   του  περυσινού  πρωταθλητή  ΠΑΣ   Ίκαρος   με  58-47 .

Στο   Κλειστό  γυμναστήριο   Σάμου   οι   δύο  ομάδες  παρατάχθηκαν   με  ότι  καλύτερο  διέθεταν  στο  δυναμικό  τους .Ο    περυσινός   πρωταθλητής  κατέβηκε  να  υπερασπιστεί  τον  τίτλο  του , ενισχυμένος  σε  σχέση  με  την  περυσινή   χρονιά . Ο   ΠΑΣ   Ίκαρος  έκαμψε  εύκολα  το  Σάββατο  την  αντίσταση   της  ΑΣ  Ελπίδα   στον  ημιτελικό   με  53-43 .   Ο   ΑΟ  Πολυκράτης   στον  Όμιλο  Σάμου  κατέβαλε  εύκολα   με   59-33  το   ΑΣ  Καρλόβασι  &   50-48  την ΑΣ  Ελπίδα  εντός   έδρας   και   48-42   &   72-59   αντίστοιχα   εκτός  έδρας. Δίκαια  κατέκτησε   την  1η  θέση  και  προκρίθηκε  απευθείας  στον  τελικό .

Στον   τελικό   που  έγινε   την  Κυριακή  20  Μαρτίου   το  πρωί ,  οι   δύο  ομάδες   απέδωσαν   ωραίο  μπάσκετ   και  ξεδίπλωσαν   τις  αρετές  τους   στο  παρκέ .  Αξιοσημείωτη   η  μαχητικότητα  και  η  αυταπάρνηση    των  παικτών   του   ΑΟ   Πολυκράτη   -   κάτι   που   δεν  είχαν  δείξει  την  περυσινή  περίοδο . Όλοι  οι  παίκτες   τους  έπαιξαν  με  καρδιά  και  ψυχή  με  μπροστάρηδες    τους   Πριστούρη , Φουντουλάκο , Ταγκλή , Ακεψιμαίδη , Κυριαζή  -   χωρίς   να  υστερήσουν  οι  υπόλοιποι.  Ο    ΠΑΣ   Ίκαρος   κατέθεσε   τα  ψυχικά  του  αποθέματα  στο  παρκέ  ,  αλλά   άντεξε  μέχρι  και  το  τέλος  του  3ου  δεκαλέπτου  που   το  σκορ  ήταν  39-36  υπέρ  του  Πολυκράτη . Οι   ηρωικές   προσπάθειες  των   Καραπέτη  ,  Καρρά , Κατσαρδή  και   Τσούνη   δεν   ήταν  αρκετές   να  δώσουν  την  νίκη  στην  ομάδα   τους -   που  σημειωτέον  δεν  είχε   το  κουτσάρισμα   του  περυσινού  προπονητή  που   τους  χάρισε  και  τον  αντίστοιχο   τίτλο ,  Στέργιου  Μυτιληνού.

Κορυφαίοι   του   αγώνα  οι  Φουντουλάκος , Πριστούρης , Ταγκλής  από  τον  Πολυκράτη  &   Κατσαρδής , Καραπέτης , Καρράς  και  Τσούνης  από  τον ΠΑΣ  Ίκαρος.

ΑΟ Πολυκράτης (Καρράς): Θυμιανίδης, Πριστούρης 4, Φουντουλάκος 15 (2), Ασημίνας 2, Μοσχονάς, Ταγκλής 13 (2), Ακεψιμαϊδης 9, Κυριαζής 15 (1), Ορνιθόπουλος, Μουστάκας.

ΠΑΣ Ίκαρος ( Τσουρής - Μαρκάκης )  : Τσούνης 10, Παστής Γρηγόρης, Πανάς, Πλακάς 3 (1), Καραπέτης 4, Καρράς 10, Κατσαρδής 14, Μαυρογεώργης 6.

Συγχαρητήρια  στην  ομάδα   του  ΑΟ  Πολυκράτη  &  στην  τεχνική  του  ηγεσία  για   την  κατάκτηση  του  τίτλου . Σημειωτέον   ότι   τρεις   παίκτες   του   πρωταθλητή  πλασσαρίστηκαν  στην  πρώτη  πεντάδα  των  σκόρερ :

1.   Φουντουλάκος -  ΑΟΠ -   59 

2.   Κυριαζής        -  ΑΟΠ  -   58 

3.   Σταυρινός        - ΑΣ  ΕΛΠΙΔΑ   -   58

4.   Ακεψιμαίδης   -  ΑΟΠ  -  58

5.   Μαργαρώνης  -  ΑΣ  ΕΛΠΙΔΑ  -  51

Ο    Πρωταθλητής  παρουσίασε     επίδοση   στην  επίθεση   με   57,4   ανά  παιχνίδι   και    δέχθηκε    45,8   ανά   παιχνίδι .  

Οι   παίκτες    του   πρωταθλητή   Σάμου  στους  εφήβους   για  το  2011 :

Φουντουλάκος 59(11)

Κυριαζής       58(7)

Ακεψιμαίδης  58(4)

Ταγκλής        36(2)

Πριστούρης        12

Μοσχονάς          2

Θυμιανίδης        2

Ασημίνας          2

Μουστάκας         0

Ορνιθόπουλος     0

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗΣ

Γιώργος Καστρινάκης

Ο Γιώργος Καστρινάκης ήταν ένας από τους καλύτερους Ελληνοαμερικανούς μπασκετμπολίστες που αγωνίστηκαν στην χώρα μας. Η αλτικότητα του και η μοναδική ικανότητα που είχε στα ριμπάουντ τον ανέδειξαν σε ένα αναντικατάστατο στέλεχος για τον Ολυμπιακό και την εθνική ομάδα.Με τα κατορθώματα του γοήτευσε για μια δεκαετία τους φιλάθλους και άφησε την δική του «σφραγίδα» στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ. Ο Γιώργος Καστρινάκης είχε ύψος 2.04μ. και έπαιζε με το αριστερό χέρι. Ο «Τζωρτζ», όπως τον αποκαλούσαν οι συμπαίκτες του, ήταν η κολόνα πάνω στην οποία δημιουργήθηκε η σπουδαία ομάδα του Ολυμπιακού την δεκαετία του '70. Με τους ερυθρόλευκους ο Γιώργος Καστρινάκης κέρδισε δύο πρωταθλήματα, το 1976 με προπονητή τον Φαίδωνα Ματθαίου και το 1978 με κόουτς τον Κώστα Μουρούζη. Μάλιστα η «αλεπού» των πάγκων με μεγάλη δόση νοσταλγίας θυμάται την συνεργασία του με τον Γιώργο Καστρινάκη και επισημαίνει "ο Γιώργος ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του. Κατ' αρχήν ήταν επαγγελματίας με όλη την σημασία της λέξεως σε μια εποχή όπου το μπάσκετ στην πατρίδα μας ήταν σε «εμβρυϊκή» ηλικία. Ποτέ δεν έχανε προπόνηση, ενώ όταν τελειώναμε έκανε μόνος του βάρη για να διατηρήσει τον μυϊκό όγκο που διέθετε. Στο ξεκίνημα της καριέρας του ήταν πολύ καλός ριμπάουντερ και μπλοκέρ. Όμως είχε θέληση και διάθεση και για αυτούς τους λόγους εξελίχθηκε σε πολύ καλό επιθετικό παίκτη. Δημιούργησε ένα αποτελεσματικό δίδυμο με τον Πόλ Διάκουλα και έτσι ο Ολυμπιακός απέκτησε πολυφωνία στην επίθεση και δεν στηριζόταν μόνο στους περιφερειακούς του. Νομίζω πώς τέτοιο αθλητή πολύ δύσκολα θα ξαναβγάλει το Ελληνικό μπάσκετ, γιατί ήταν πλήρης τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά». Επαινετικά σχόλια για το ταλέντο και την ικανότητα του Γιώργου Καστρινάκη κάνει και ο Ντέιβιντ Στεργάκος. Οι «μονομαχίες» τους στα παιχνίδια ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό έχουν μείνει στην ιστορία του μπάσκετ και όσοι τις παρακολούθησαν δικαίως θεωρούν τυχερούς τους εαυτούς τους. Αναφερόμενος λοιπόν στον μεγάλο του αντίπαλο ο Ντέιβιντ Στεργάκος τονίζει «ο Γιώργος ήταν ο δυσκολότερος παίκτης που αντιμετώπισα. Ήταν ιδιαίτερα αλτικός και γινόταν ακόμα πιο αλτικός αν τον άφηνες να πατήσει πριν το άλμα του. Θυμάμαι ακόμα το εκπληκτικό κάρφωμα που είχε κάνει στον «τάφο του Ινδού», όταν με φόλοου μας πρόλαβε όλους και πέτυχε ένα εντυπωσιακό καλάθι. Ήταν πλήρης μπασκετμπολίστας και είχε ουσιαστική προσφορά και στην άμυνα και στην επίθεση. Επίσης ήταν πολύ καθαρός και ποτέ δεν χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα. Και σαν χαρακτήρας όμως έξω από το γήπεδο, ο Γιώργος είχε άψογη συμπεριφορά και είχε κατασταλαγμένες απόψεις όχι μόνο για τα προβλήματα του αθλήματος, αλλά και για κοινωνικά θέματα. Κάναμε συχνά παρέα, γιατί υπήρχε ανάμεσα μας εκτίμηση και αλληλοσεβασμός». Ο Γιώργος Καστρινάκης εκτός από τα δύο πρωταθλήματα, κέρδισε και τέσσερα κύπελλα Ελλάδος με τον Ολυμπιακό, το 1976, το 1977, το 1978 και το 1980. Στην εθνική ομάδα αγωνίστηκε 157 φορές, από το 1973 έως το 1982 και πέτυχε 1. 614 πόντους έχοντας μέσο όρο 10.30. Αυτόπτες μάρτυρες αποκαλύπτουν πώς στο βοηθητικό γήπεδο μπάσκετ που υπήρχε κάτω από τις κερκίδες του σταδίου Καραϊσκάκη, ο Γιώργος Καστρινάκης με ένα βήμα έκανε άλματα μεγαλύτερα από ένα μέτρο και σαράντα εκατοστά. Μάλιστα είχαν τόση δύναμη τα βήματα του, που σε παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Δημόκριτο, ξεκόλλησε ένα κομμάτι από το πλαστικό δάπεδο του Παπαστράτειου, το οποίο εκσφενδονίστηκε προς τις κερκίδες, αλλά ευτυχώς σε εκείνο το σημείο δεν καθόταν κανένας θεατής.Ο Γιώργος Καστρινάκης ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Ηλυσιακό και από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ζει και εργάζεται στην Αμερική.

Η Ώρα των Τελικών .........

Μετά   από  ένα   πρωτάθλημα   που  διήρκεσε  σχεδόν  6  μήνες   ,  έφτασε  η  ώρα  για   την  τελική   ανάδειξη   του  πρωταθλητή  στο  μπάσκετ  ανδρών    στο  Νομό  Σάμου .   Ο   ΑΟ   Πολυκράτης  και  ο   ΑΣ   Καρλόβασι   μετά   από  πολλά   χρόνια   απουσίας   από  τους  τίτλους   ,   θα   αρχίσουν  από  το  προσεχές  Σάββατο   στο  ΔΑΚ   Πυθαγορείου  την  προσπάθειά  τους  για  την κατάκτηση  του  τίτλου . Ο   πρωταθλητής  θα   αναδειχθεί  στις  3   νίκες .
Με  μία  μόνο  ήττα   -  στους  μεταξύ  τους  αγώνες -  η  κάθε  ομάδα  ,   έδειξαν  σε  όλη  τη  διάρκεια  του  πρωταθλήματος  την  ανωτερότητά  τους  απέναντι  στις  άλλες  ομάδες .  Ακόμη  και  οι  αντίπαλοί  τους  -   ΑΣ  Ελπίδα   για  τον  ΑΟ  Πολυκράτη ,  ΑΣΣ  Αναγέννηση  για  τον  ΑΣ Καρλόβασι -  στα  ημιτελικά   των  play-off   υπέκυψαν  φυσιολογικά   με  2-0   ήττες .
Έχοντας   στις  τάξεις   τους  έμπειρους  παίκτες  με  ποιότητα   και  υψηλές   δυνατότητες  ,  αναμένεται  να  χαρίσουν   ωραίες  στιγμές   στους  φίλους  του  αθλήματος  στα  παιχνίδια  που  πρόκειται  να  γίνουν .
Μυτιληνού   (   33,25   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   1,25  τρίποντα / παιχνίδι )
Καραβασίλης   (   19,86   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   2,57  τρίποντα / παιχνίδι )
Νικολαίδης    (   9,18   Μ.Ο   /  παιχνίδι   )
Καποτάς      (   6,67   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   0,42  τρίποντα / παιχνίδι )
Φουντουλάκος     (   6,58   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   1,33  τρίποντα / παιχνίδι )
από   τον    ΑΟ   Πολυκράτη   ,  και Ροντογιάννης     (   16,44    Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   1,56  τρίποντα / παιχνίδι )
Καρράς       (   10,50   Μ.Ο   /  παιχνίδι   )Φαλιέρας       (   9,08   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   0,38  τρίποντα / παιχνίδι )
Γεωργαλάς     (   8,92   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   0,31  τρίποντα / παιχνίδι )
Πανούσος       (   8,25   Μ.Ο   /  παιχνίδι  &   1,25  τρίποντα / παιχνίδι )
από   τον  ΑΣ  Καρλόβασι   είναι  
μερικοί   από  τους   παίκτες   που  αναμένεται   να  πρωταγωνιστήσουν   χωρίς  βέβαια  να  παραγνωρίζεται   και   η  αξία  των  υπολοίπων .   Πλεονέκτημα  για   τον  ΑΟ   Πολυκράτη   θεωρείται  η  παρουσία   του   Στέργιου   Μυτιληνού   πρώτου  σκόρερ  της  Α'   Σάμου  τα   προηγούμενα  τρία   χρόνια  -  με   σοβαρή  υποψηφιότητα  και  για  τον  φετινό  τίτλο - που   δίνει  πλεονέκτημα  στην  επίθεση  (    92,21   Μ.Ο  /  παιχνίδι  έναντι   68,71  του  ΑΣ   Καρλόβασι  )     ενώ  για   τον  ΑΣ  Καρλόβασι   θεωρείται  η  πολύ  καλή  του  άμυνα  (  44,21   Μ.Ο  /  παιχνίδι  έναντι   46,64  του  ΑΟ  Πολυκράτη  )  .
Αξιοσημείωτη   η   παρουσία   στους   αγώνες  αυτούς  δύο  αθλητών  που  κατάγονται  από  την  Ικαρία   και    έχουν  τιμήσει   τα  χρώματα   του   ΠΑΣ   Ίκαρος   , του    Στέργιου   Μυτιληνού
(  ΑΟ  Πολυκράτης  )   &    Καρρά   Διαμαντή   (  ΑΣ  Καρλόβασι )   με  μεγάλη   επιτυχία .


ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ   ΣΤΟ  ΑΘΛΗΜΑ   &  Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ   ΑΣ  ΚΕΡΔΙΣΕΙ  

ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ , ΕΝΑΣ ΜΥΣΤΑΓΩΓΟΣ ΤΟΥ ΒΟΛΛΕΥ

Εργάστηκε σαν προπονητής σε διάφορους Ελληνικούς και Ευρωπαϊκούς Συλλόγους. Τεχνικός διευθυντής στην A.C.B.B. (Athletic Clubs Boulogne Billancourt). Προπονητής των παιδικών και εφηβικών ομάδων της R.C.F. (Racing Club de France) την περίοδο 1976-1979. Προπονητής και υπεύθυνος ολοκλήρου του Συλλόγου της Racing Club de France, (Πρωταθλήτριας Γαλλίας 1976-77, 1978-79, 1979-80). Προπονητής της A.S.D.E. (Assotiation Sportive Dassauld Electronique) Πρωταθλήτριας Γαλλίας F.S.G.T. κατά την περίοδο 1980-81. Τεχνικός διευθυντής και προπονητής του συλλόγου V.B. Chenois Γενεύης (Ελβετία) κατά την περίοδο 1981-1982, που έλαβε τις εξής διακρίσεις: * 4η θέση στο Πρωτάθλημα Ελβετίας * Τελικός κυπέλου Ελβετίας * Εφηβική ομάδα Πρωταθλήτρια Ελβετίας. Προπονητής του Γ.Σ. Ηρακλής Θεσσαλονίκης, υπεύθυνος του τμήματος του Volley-ball, κατά την περίοδο 1982-1983. Άνοδος της ανδρικής Ομάδας από την Β΄ στην Α΄ Εθνική κατηγορία. Δημιουργία της ομάδας γυναικών του Γ. Σ. "Ηρακλής". Προπονητής της ανδρικής ομάδας του Α.Σ. "Άρης Θεσσαλονίκης", κατά την περίοδο 1983-84. Κατάκτηση της 3ης θέσης στο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής κατηγορίας. Η εφηβική ομάδα στην τελική φάση του Πρωταθλήματος Ελλάδας. Προπονητής της ανδρικής ομάδας του "Π.Α.Ο.Κ." Θεσσαλονίκης, κατά την περίοδο 1987-1988.
Αθλητική Δραστηριότητα - Επαγγελματική Εξέλιξη Από τη Θεσσαλονίκη, που ανέδειξε την πλειοψηφία των μεγάλων αθλητών του βόλλεϋ, ήταν αναμενόμενο να ξεκινήσει και "ο κορυφαίος όλων των εποχών" ΝΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ. Αθλητής που εξελίχθηκε σε μύθο, ο Νίκος γαλούχησε μια ολόκληρη γενιά νεώτερων παικτών, έφερε στο άθλημα πολλούς νέους φίλους και αποτέλεσε μια πραγματική ατραξιόν των γηπέδων. Με την εξαιρετική τεχνική και, κυρίως, το εντυπωσιακό του άλμα (επιτόπιο 1.25 μ.-1.30 μ.), είχε τη δυνατότητα να κερδίζει φάσεις που φαίνονταν χαμένες. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι έγινε ο πρώτος Έλληνας που αγωνίστηκε στο εξωτερικό, σε μια εποχή που ο Μπόσμαν δεν είχε καν... γεννηθεί. Χωρίς αυτόν το ελληνικό πρωτάθλημα έγινε φτωχότερο και ο Ηρακλής, του οποίου ήταν ο φυσικός ηγέτης, μεταβλήθηκε από πρωταγωνιστή σε κομπάρσο. Ο Αντωνιάδης άρχισε την αθλητική του καριέρα σαν ποδοσφαιριστής του ΠΟ Ξηροκρήνης, αλλά, ως μαθητής του Στ΄ Γυμνασίου, δεν μπορούσε να ξεφύγει από το έμπειρο μάτι του Ξενοφώντα Καλογερόπουλου. "Διέκρινα αμέσως το ταλέντο και τα εκπληκτικά φυσικά του προσόντα, αλλά ήταν δύσκολο να τον αποσπάσω από το ποδόσφαιρο", θυμάται ο βετεράνος καθηγητής. Μαζί με τον Θανάση Αλημάρα ο Καλογερόπουλος, πήγε τον Νίκο στον Ηρακλή (το 1967) και τον μύησε στα μυστικά του φιλέ. Ακολούθησε η μεγάλη πορεία στον Ηρακλή. Είχε περισσότερες από 200 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα βόλεϋ και συχνά έφερε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. "Μέσα σε έξι μήνες, χωρίς να το πολυκαταλάβω βρέθηκα στην εθνική ομάδα βόλλεϋ. Αυτό ήταν...", όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Αντωνιάδης. Διετέλεσε μέλος της Εθνικής Ομάδας του βόλλεϋ από το 1967 έως και το 1978. Η μεταγραφή του στη Ρασίνγκ, άνοιξε νέους ορίζοντες για τον διεθνή Έλληνα άσσο. Όπως λέει ο ίδιος: "Θα έφευγα ούτως ή άλλως στη Γαλλία για σπουδές. Επεδίωξα τη μεταγραφή μου στη Ρασίνγκ και πραγματικά ολοκληρώθηκα σαν αθλητής" Στη Γαλλία κατέκτησε τον εθνικό τίτλο με την ομάδα της Racing-club de France, το 1976, 1977, και 1978. Στο Παρίσι, αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος Έλληνας αθλητής. Στα τουρνουά, όλος ο κόσμος τον φώναζε "Νικόλας ο Έλληνας" - "Nicola le Grec".
Προβλήματα υγείας ανασταλτικός παράγοντας μιας λαμπρής σταδιοδρομίας Αφού εγκατέλειψε την ενεργό δράση μετά από ένα σοβαρότατο τραυματισμό (αποκόλληση του τετρακεφάλου μυός), έγινε προπονητής της Racing Club de France, της Chenois V.B. (Ελβετίας) της A.C.B.B. (Γαλλία), L.S.O. Colombes (Γαλλία), και εν συνεχεία γύρισε στην Ελλάδα και πέρασε από τον πάγκο των τριών μεγάλων της Θεσσαλονίκης ως προπονητής, του ΗΡΑΚΛΗ, ΑΡΗ και ΠΑΟΚ. Όμως, δεν έμεινε για πολύ καιρό στην Προπονητική. Αξιοποιώντας τις ως άνω αναλυτικά αναφερόμενες σπουδές του έγινε καθηγητής στα ΤΕΦΑΑ Σερρών, στα οποία δίδαξε από το 1989 μέχρι το 1996 ως Λέκτορας Φυσικής Αγωγής, Ψυχολογία, Κοινωνιολογία. Αξιομνημόνευτα είναι τα 5 τουρνουά βόλλεϋ "ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ" που πραγματοποίησε στις Σέρρες και Θεσσαλονίκη (1989-1996) αφιερωμένα στην Μακεδονία και στους Ποντίους, με πλήθος συμμετοχών από όλη την Βόρεια Ελλάδα με ομάδες αποτελούμενες από 4 άνδρες και 2 γυναίκες πλαισιωμένα με πολιτιστικές εκδηλώσεις σαν σιωπηρή διαμαρτυρία στα πολιτικά δρώμενα για να ενισχύσει και να τονώσει το ηθικό των ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. Σημερινή εξέλιξη και Επανένταξή του στον Αθλητικό χώρο και στον Πνευματικό χώρο     "Ευτυχώς προσωρινά" διεκόπη και η επαγγελματική του εξέλιξη, διότι παρέμεινε επί τριετίαν καθηλωμένος με ημιπληγία και φοβερά προβλήματα οράσεως (διπλωπία), τα οποία ξεπερνώντας τα όρια του προσπέρασε και συνέχισε τις παραδόσεις του ως Λέκτορας ΤΕΦΑΑ Σερρών, απ' όπου πήρε μετάταξη το 1996 στην Μέση Εκπαίδευση και κατέβηκε στην Αθήνα. Η οργανική του θέση στην Μέση Εκπαίδευση είναι στο Γυμνάσιο του Κουκακίου (οδός Αγλαύρου). Τα τελευταία χρόνια εργαζόταν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και σήμερα (2007) βρίσκεται με απόσπαση στην Ομοσπονδία του βόλλεϋ. Παράλληλα όμως όντας ανήσυχο "ΠΝΕΥΜΑ" , και διαθέτοντας εξαιρετικό πλούτο γνώσεων επιδίδεται εις την συγγραφήν βιβλίων Αθλητικού περιεχομένου, με φιλοσοφική προσέγγιση στο αντικείμενό του. Στην ΕΣΤΙΑ Νέας Σμύρνης, και στο γήπεδο του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη παρουσιάσθηκαν τα πρώτα του βιβλία, που κυκλοφόρησαν με τίτλους: "Αθλητικό Θέαμα και Ολυμπιακοί Αγώνες", 2003, Eκδόσεις "ΒΟΓΙΑΤΖΗ", με το διακριτικό σήμα "Ermis Graphicks". "Sports as a Spectacle and the Olympic Games", 2004, Eκδόσεις "ΒΟΓΙΑΤΖΗ", με το διακριτικό σήμα "Ermis Graphicks". "Αθλητικός θάνατος", εκδ. "Βογιατζή", 2005. [Βλ. τεύχος 2 της "Μεταρρυθμίσεως" κριτικές (Ελευθερίας Κουντούρη, Πέτρου Λινάρδου και Δημητρίου Χαλιβελάκη), Eκδόσεις "ΒΟΓΙΑΤΖΗ", με το διακριτικό σήμα "Ermis Graphicks". Στα βιβλία αυτά ο Νίκος Αντωνιάδης, ως αθλητής του Υψηλού επιπέδου και ως διδάσκαλος της αθλητικής πράξης, καταθέτει την εμπειρία του, "χωρίς αφορισμούς", αναδρομώντας στο παρελθόν, παρακολουθώντας την εξέλιξη της ιστορίας του αθλητισμού και φτάνοντας στην επαγγελματοποίησή του, που κορυφώνεται στο "Αθλητικό θέαμα" και το κάνει "θεατρικό δρώμενο", όπου οι καλλιτέχνες-αθλητές επαγγελματίες και μη, υπερβαίνοντας τ' ανθρώπινα όρια τους, δίδουν πάντοτε τον καλύτερο εαυτό τους σε μία παράσταση, πάντα πρωτότυπη, και πάντοτε με ανέλπιστο τέλος, όπου μόνο ο πρωταγωνιστής-αθλητής μπορεί να δημιουργήσει!.. Τα βιβλία αυτά έρχονται ν' απαντήσουν στους φιλοσόφους όλων των εποχών που αφορίζουν τους αθλητές και τον αθλητισμό όπως ο Ξενοφάνης, ο Ευρυπίδης, ο Fran. Mauriac κ.λπ. "ότι και οι αθλητές μπορούν να φιλοσοφούν" και οι αθλητές μπορούν να συμμετέχουν εις τα "κοινά" με "σύνεση", με "φρόνηση" και "πολιτική αρετή". Πιστεύω του είναι ότι μόνον ο "καλός κ' αγαθός" (για να χρησιμοποιήσουμε την ελληνική έκφραση, αντί του "νους υγιής εν σώματι υγιές" των λατίνων ως ο ίδιος διακηρύσσει) μπορεί να αριστεύσει!.. Με το παράδειγμά του αποδεικνύει περίτρανα, ότι "η καρδιά δεν είναι μόνο βιολογικό όργανο!.." Αυτά τα βιβλία πιστεύουμε ότι θα πρέπει να γίνουν το "ευαγγέλιο" του αθλητή σήμερα όπως χαρακτηριστικά λέει ο επίσης κορυφαίος Γιάννης Ιωαννίδης, πρώην προπονητής της Εθνικής ομάδας Μπάσκετ και σημερινός Βουλευτής.